Home ->Woordenboeken ->Zweeds/Nederlands ->Vertaal skrikande

Vertaal skrikande van Zweeds naar Nederlands

Overzicht
Zweeds naar Nederlands:   Meer gegevens...
  1. skrikande:
  2. skrika:
  3. Wiktionary:

Zweeds

Uitgebreide vertaling voor skrikande (Zweeds) in het Nederlands

skrikande:

skrikande zelfstandig naamwoord

  1. skrikande (ropande; galande; hojtande)
    het geschreeuw; het gegil
    • geschreeuw [het ~] zelfstandig naamwoord
    • gegil [het ~] zelfstandig naamwoord
  2. skrikande (rytande; tjutande; vrålanede)
    het gebrul; het geschreeuw; het gebulder; het gekrijs
    • gebrul [het ~] zelfstandig naamwoord
    • geschreeuw [het ~] zelfstandig naamwoord
    • gebulder [het ~] zelfstandig naamwoord
    • gekrijs [het ~] zelfstandig naamwoord
  3. skrikande (tjutande; gällt visslande)
    het gegier
    • gegier [het ~] zelfstandig naamwoord
  4. skrikande
    het geschreeuw; het gegil; het gekrijs
    • geschreeuw [het ~] zelfstandig naamwoord
    • gegil [het ~] zelfstandig naamwoord
    • gekrijs [het ~] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor skrikande:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
gebrul rytande; skrikande; tjutande; vrålanede vindhylande
gebulder rytande; skrikande; tjutande; vrålanede vindhylande
gegier gällt visslande; skrikande; tjutande
gegil galande; hojtande; ropande; skrikande
gekrijs rytande; skrikande; tjutande; vrålanede
geschreeuw galande; hojtande; ropande; rytande; skrikande; tjutande; vrålanede inkallelse; kallelse; sammankallande; upprop

Synoniemen voor "skrikande":


skrikande vorm van skrika:

skrika werkwoord (skriker, skrek, skrikit)

  1. skrika (gapa; vråla; rya; gasta)
    schreeuwen; gillen; krijsen
    • schreeuwen werkwoord (schreeuw, schreeuwt, schreeuwde, schreeuwden, geschreeuwd)
    • gillen werkwoord (gil, gilt, gilde, gilden, gegild)
    • krijsen werkwoord (krijs, krijst, krijste, krijsten, gekrijst)
  2. skrika (ropa; hojta; gapa)
    schreeuwen; blaffen; brullen; bulderen
    • schreeuwen werkwoord (schreeuw, schreeuwt, schreeuwde, schreeuwden, geschreeuwd)
    • blaffen werkwoord (blaf, blaft, blafte, blaften, geblaft)
    • brullen werkwoord (brul, brult, brulde, brulden, gebruld)
    • bulderen werkwoord (bulder, buldert, bulderde, bulderden, gebulderd)
  3. skrika (vråla; gallskrika; tjuta)
    schreeuwen; brullen; bulderen; daveren; blaffen
    • schreeuwen werkwoord (schreeuw, schreeuwt, schreeuwde, schreeuwden, geschreeuwd)
    • brullen werkwoord (brul, brult, brulde, brulden, gebruld)
    • bulderen werkwoord (bulder, buldert, bulderde, bulderden, gebulderd)
    • daveren werkwoord (daver, davert, daverde, daverden, gedaverd)
    • blaffen werkwoord (blaf, blaft, blafte, blaften, geblaft)
  4. skrika (vråla; böla)
    brullen; blèren
    • brullen werkwoord (brul, brult, brulde, brulden, gebruld)
    • blèren werkwoord (blèr, blèrt, blèrde, blèrden, geblèrd)
  5. skrika (vråla; höja rösten)
    uitgillen; uitkrijsen
    • uitgillen werkwoord (gil uit, gilt uit, gilde uit, gilden uit, uitgegild)
    • uitkrijsen werkwoord (krijs uit, krijst uit, krijste uit, krijsten uit, uitgekrijst)
  6. skrika (böla; ropa högt; ryta; )
    brullen; uitroepen; uitschreeuwen; het uitgillen
    • brullen werkwoord (brul, brult, brulde, brulden, gebruld)
    • uitroepen werkwoord (roep uit, roept uit, riep uit, riepen uit, uitgeroepen)
    • uitschreeuwen werkwoord (schreeuw uit, schreeuwt uit, schreeuwde uit, schreeuwden uit, uitgeschreeuwd)
    • het uitgillen werkwoord
  7. skrika (gråta; lipa)
    huilen; brullen; krijsen; janken
    • huilen werkwoord (huil, huilt, huilde, huilden, gehuild)
    • brullen werkwoord (brul, brult, brulde, brulden, gebruld)
    • krijsen werkwoord (krijs, krijst, krijste, krijsten, gekrijst)
    • janken werkwoord (jank, jankt, jankte, jankten, gejankt)
  8. skrika (skälla)
    blaffen; keffen
    • blaffen werkwoord (blaf, blaft, blafte, blaften, geblaft)
    • keffen werkwoord (kef, keft, kefte, keften, gekeft)
  9. skrika (anropa; kalla på; ropa)
    praaien; aanroepen
    • praaien werkwoord (praai, praait, praaide, praaiden, gepraaid)
    • aanroepen werkwoord (roep aan, roept aan, riep aan, riepen aan, aangeroepen)
  10. skrika (kalla; ropa; benämna)
    roepen
    • roepen werkwoord (roep, roept, riep, riepen, geroepen)
  11. skrika (rasa; härja; skräna; gå an)
    fulmineren; razen; tekeergaan; tieren; te keer gaan
    • fulmineren werkwoord (fulmineer, fulmineert, fulmineerde, fulmineerden, gefulmineerd)
    • razen werkwoord (raas, raast, raasde, raasden, geraasd)
    • tekeergaan werkwoord (ga tekeer, gaat tekeer, ging tekeer, gingen tekeer, tekeergegaan)
    • tieren werkwoord (tier, tiert, tierde, tierden, getierd)
    • te keer gaan werkwoord (ga te keer, gaat te keer, ging te keer, gingen te keer, te keer gegaan)
  12. skrika (klaga; skria)
    uitgieren
  13. skrika (bua; vråla; skräna)
    uitjouwen; joelen
    • uitjouwen werkwoord
    • joelen werkwoord (joel, joelt, joelde, joelden, gejoeld)

Conjugations for skrika:

presens
  1. skriker
  2. skriker
  3. skriker
  4. skriker
  5. skriker
  6. skriker
imperfekt
  1. skrek
  2. skrek
  3. skrek
  4. skrek
  5. skrek
  6. skrek
framtid 1
  1. kommer att skrika
  2. kommer att skrika
  3. kommer att skrika
  4. kommer att skrika
  5. kommer att skrika
  6. kommer att skrika
framtid 2
  1. skall skrika
  2. skall skrika
  3. skall skrika
  4. skall skrika
  5. skall skrika
  6. skall skrika
conditional
  1. skulle skrika
  2. skulle skrika
  3. skulle skrika
  4. skulle skrika
  5. skulle skrika
  6. skulle skrika
perfekt particip
  1. har skrikit
  2. har skrikit
  3. har skrikit
  4. har skrikit
  5. har skrikit
  6. har skrikit
imperfekt particip
  1. hade skrikit
  2. hade skrikit
  3. hade skrikit
  4. hade skrikit
  5. hade skrikit
  6. hade skrikit
blandad
  1. skrik!
  3. skrik!
  5. -
  6. skrikande
1. jag, 2. du/ni, 3. han/hon/den/det, 4. vi, 5. ni, 6. de

skrika [-en] zelfstandig naamwoord

  1. skrika
    de roepen; de schreeuwen; de kreten; de gillen
    • roepen [de ~] zelfstandig naamwoord, mv.
    • schreeuwen [de ~] zelfstandig naamwoord, mv.
    • kreten [de ~] zelfstandig naamwoord, mv.
    • gillen [de ~] zelfstandig naamwoord, mv.
  2. skrika
    joelen
    • joelen [znw.] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor skrika:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
aanroepen ropande
daveren brus; dunder; dån; klang
gillen skrika
joelen skrika
kreten skrika krigslinjer; slogans; valspråk
praaien ropande
roepen skrika
schreeuwen skrika
WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
aanroepen anropa; kalla på; ropa; skrika anropa; anropa funktion; inropa; ringa upp; ropa till; skrika åt; åkalla
blaffen gallskrika; gapa; hojta; ropa; skrika; skälla; tjuta; vråla
blèren böla; skrika; vråla bräka; böla
brullen böla; gallskrika; gapa; gråta; hojta; lipa; ropa; ropa högt; ryta; råma; skrika; tjuta; vråla gnälla; jämra; kvida
bulderen gallskrika; gapa; hojta; ropa; skrika; tjuta; vråla
daveren gallskrika; skrika; tjuta; vråla skramla
fulmineren gå an; härja; rasa; skrika; skräna rasa; skrika högt; skråla; tala fult; tjuta; vråla
gillen gapa; gasta; rya; skrika; vråla gnälla; jämra; kvida
het uitgillen böla; ropa högt; ryta; råma; skrika; tjuta; vråla
huilen gråta; lipa; skrika böla; grina; gråta; jämra sig; klaga; lipa; snyfta; tjuta
janken gråta; lipa; skrika gnälla; grina; gråta; jämra; kvida; lipa; snyfta; tjuta
joelen bua; skrika; skräna; vråla
keffen skrika; skälla
krijsen gapa; gasta; gråta; lipa; rya; skrika; vråla
praaien anropa; kalla på; ropa; skrika
razen gå an; härja; rasa; skrika; skräna dundra; rasa; skrika högt; skråla; storma; tjuta; vråla
roepen benämna; kalla; ropa; skrika
schreeuwen gallskrika; gapa; gasta; hojta; ropa; rya; skrika; tjuta; vråla
te keer gaan gå an; härja; rasa; skrika; skräna
tekeergaan gå an; härja; rasa; skrika; skräna bryta ut i raseri; dundra; rasa; skrika högt; skråla; storma; tjuta; vråla
tieren gå an; härja; rasa; skrika; skräna florera; ha framgång; rasa; skrika högt; skråla; tjuta; trivas; vråla
uitgieren klaga; skria; skrika
uitgillen höja rösten; skrika; vråla skrika ut
uitjouwen bua; skrika; skräna; vråla kalla någon namn
uitkrijsen höja rösten; skrika; vråla skrika ut
uitroepen böla; ropa högt; ryta; råma; skrika; tjuta; vråla skrika ut; utbrista
uitschreeuwen böla; ropa högt; ryta; råma; skrika; tjuta; vråla skrika ut

Synoniemen voor "skrika":


Wiktionary: skrika

skrika
verb
  1. met verheffing van stem de aandacht van iemand trachten te verkrijgen
Cross Translation:
FromToVia
• skrika → krijsen; gillen; schreeuwen ↔ cry — intransitive: to shout, scream, yell
• skrika → uitroepen; schreeuwen; roepen ↔ cry — transitive: to shout, to scream (words)
• skrika → schreeuwen ↔ scream — to make the sound of a scream
• skrika → schreeuwen ↔ shout — to utter a sudden and loud outcry
• skrika → windstoot; krijsen; schreeuwen ↔ squall — to cry or wail loudly
• skrika → snierken; krijsen ↔ squeal — to scream a high-pitched squeal







Uw gratis, snelle en simpele vertaal woordenboek

Copyright © 2000-2024 Interglot ®

Pagina gepresenteerd in 0.0697 seconde
Page rendered in 1.0 seconds