Kant in het Nederlands vertaald uit het Zweeds

Overzicht

Zweeds naar Nederlands: Meer gegevens...

kant:
- randje; hoekschop; vrije ruimte; zijde; kant; zij; rand; zijkant; omzoming; oplegsel; passement; galon; boordsel
Wiktionary:
- kant → rand, zijde, flank, zij, kant, zijkant

Zweeds

Uitgebreide vertaling voor kant (Zweeds) in het Nederlands

kant (fälj; rand)
het randje
- randje [het ~] zelfstandig naamwoord
kant
de hoekschop
- hoekschop [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
kant (marginal; spelrum)
vrije ruimte
- vrije ruimte [znw.] zelfstandig naamwoord
kant (sida; håll)
de zijde; de kant; de zij
- zijde [de ~] zelfstandig naamwoord
- kant [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
- zij [de ~] zelfstandig naamwoord
kant (rand; skarp kant)
de kant; de rand; de zijkant
- kant [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
- rand [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
- zijkant [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
kant (brädd; krage)
de omzoming; oplegsel; het passement; de galon; het boordsel
- omzoming [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
- oplegsel [znw.] zelfstandig naamwoord
- passement [het ~] zelfstandig naamwoord
- galon [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
- boordsel [het ~] zelfstandig naamwoord

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
boordsel	brädd; kant; krage
galon	brädd; kant; krage	band; snodd; snöre; spets
hoekschop	kant
kant	håll; kant; rand; sida; skarp kant	spets; spetstyg
omzoming	brädd; kant; krage	band; snodd; snöre; spets
oplegsel	brädd; kant; krage
passement	brädd; kant; krage	bård; kordong; snöre
rand	kant; rand; skarp kant	bergkam; inramning; inramnings arbete; kantlinje; sömm
randje	fälj; kant; rand
vrije ruimte	kant; marginal; spelrum	egendom i rymden
zij	håll; kant; sida	sidentyg
zijde	håll; kant; sida	sida; sidentyg; silke
zijkant	kant; rand; skarp kant	sida
Over	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
zij		dom

Cross Translation:

From	To	Via
• kant	→ rand	↔ rim — edge around something
• kant	→ zijde; flank; zij; kant; zijkant	↔ côté — région des côtes, depuis l’aisselle jusqu’à la hanche.
• kant	→ flank; zij; kant; zijde; zijkant	↔ flanc — chacune des parties latérales du corps de l’homme ou des animaux, qui est depuis le défaut des côtes jusqu’aux hanches.