Overzicht
Nederlands
Uitgebreide vertaling voor wiebelen (Nederlands) in het Zweeds
wiebelen:
-
wiebelen (heen en weer zwaaien; schommelen; slingeren; wiegen)
Conjugations for wiebelen:
o.t.t.
- wiebel
- wiebelt
- wiebelt
- wiebelen
- wiebelen
- wiebelen
o.v.t.
- wiebelde
- wiebelde
- wiebelde
- wiebelden
- wiebelden
- wiebelden
v.t.t.
- heb gewiebeld
- hebt gewiebeld
- heeft gewiebeld
- hebben gewiebeld
- hebben gewiebeld
- hebben gewiebeld
v.v.t.
- had gewiebeld
- had gewiebeld
- had gewiebeld
- hadden gewiebeld
- hadden gewiebeld
- hadden gewiebeld
o.t.t.t.
- zal wiebelen
- zult wiebelen
- zal wiebelen
- zullen wiebelen
- zullen wiebelen
- zullen wiebelen
o.v.t.t.
- zou wiebelen
- zou wiebelen
- zou wiebelen
- zouden wiebelen
- zouden wiebelen
- zouden wiebelen
diversen
- wiebel!
- wiebelt!
- gewiebeld
- wiebelend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze
Vertaal Matrix voor wiebelen:
| Zelfstandig Naamwoord | Verwante vertalingen | Andere vertalingen |
| gunga | schommel | |
| vagga | houder; kribbe; schommelbedje; slaapplaats voor baby's; wieg | |
| Werkwoord | Verwante vertalingen | Andere vertalingen |
| gunga | heen en weer zwaaien; schommelen; slingeren; wiebelen; wiegen | bengelen; beven; deinen; golven; heen en weer zwaaien; schommelen; schudden; slingeren; trillen; wiegelen; wiegen; zwaaien; zwenken |
| svaja | heen en weer zwaaien; schommelen; slingeren; wiebelen; wiegen | wiegelen |
| vagga | heen en weer zwaaien; schommelen; slingeren; wiebelen; wiegen | deinen; golven; schommelen; waggelen; wiegelen; wiegen |
Wiktionary: wiebelen
Cross Translation:
| From | To | Via |
|---|---|---|
| • wiebelen | → skaka | ↔ shag — to shake |
| • wiebelen | → vicka | ↔ wiggle — to move with irregular motions |
| • wiebelen | → slingra; vifta; vicka | ↔ wriggle — to twist one's body and move the limbs |
| • wiebelen | → tveka | ↔ barguigner — (familier, fr) hésiter, avoir de la peine à se déterminer, particulièrement quand il s’agir d’un achat, d’une affaire, d’un traité. |
| • wiebelen | → tveka | ↔ hésiter — Être incertain, indécis sur le parti, sur la résolution que l’on doit prendre. |