Overzicht


Nederlands

Uitgebreide vertaling voor weigerden (Nederlands) in het Frans

weigeren:

weigeren werkwoord (weiger, weigert, weigerde, weigerden, geweigerd)

  1. weigeren (afwijzen)
    refuser; décliner; rejeter
    • refuser werkwoord (refuse, refuses, refusons, refusez, )
    • décliner werkwoord (décline, déclines, déclinons, déclinez, )
    • rejeter werkwoord (rejette, rejettes, rejetons, rejetez, )
  2. weigeren (vertikken; declineren)
    décliner; refuser obstinément; rejeter; opposer un refus; dénier
    • décliner werkwoord (décline, déclines, déclinons, déclinez, )
    • rejeter werkwoord (rejette, rejettes, rejetons, rejetez, )
    • opposer un refus werkwoord
    • dénier werkwoord (dénie, dénies, dénions, déniez, )
  3. weigeren
    rejeter
    • rejeter werkwoord (rejette, rejettes, rejetons, rejetez, )

Conjugations for weigeren:

o.t.t.
  1. weiger
  2. weigert
  3. weigert
  4. weigeren
  5. weigeren
  6. weigeren
o.v.t.
  1. weigerde
  2. weigerde
  3. weigerde
  4. weigerden
  5. weigerden
  6. weigerden
v.t.t.
  1. heb geweigerd
  2. hebt geweigerd
  3. heeft geweigerd
  4. hebben geweigerd
  5. hebben geweigerd
  6. hebben geweigerd
v.v.t.
  1. had geweigerd
  2. had geweigerd
  3. had geweigerd
  4. hadden geweigerd
  5. hadden geweigerd
  6. hadden geweigerd
o.t.t.t.
  1. zal weigeren
  2. zult weigeren
  3. zal weigeren
  4. zullen weigeren
  5. zullen weigeren
  6. zullen weigeren
o.v.t.t.
  1. zou weigeren
  2. zou weigeren
  3. zou weigeren
  4. zouden weigeren
  5. zouden weigeren
  6. zouden weigeren
diversen
  1. weiger!
  2. weigert!
  3. geweigerd
  4. weigerend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

weigeren [znw.] zelfstandig naamwoord

  1. weigeren (afwijzen; afslaan)
    le rejet; le refus
    • rejet [le ~] zelfstandig naamwoord
    • refus [le ~] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor weigeren:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
refus afslaan; afwijzen; weigeren afkeuring; afwijzing; blauwtje; ontzeggen; ontzegging; rejectie; terugwijzen; terugwijzing; verwerping; verworpenheid; weigering
rejet afslaan; afwijzen; weigeren afkeuring; afwijzing; afwimpelen; rejectie; terugwijzen; terugwijzing; verwerping; verworpenheid; weigering
WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
décliner afwijzen; declineren; vertikken; weigeren achteruitgaan; afnemen; dalen; declineren; minder worden; minderen; tanen; teruggaan; verbuigen; verminderen; vervallen; vervoegen
dénier declineren; vertikken; weigeren bedanken; danken
opposer un refus declineren; vertikken; weigeren
refuser afwijzen; weigeren abstineren; afkeuren; afschepen; afslaan; afwijzen; afwimpelen; bedanken; danken; laten passeren; onthouden; terzijde schuiven; verbieden; veroordelen; versmaden; wegsturen
refuser obstinément declineren; vertikken; weigeren
rejeter afwijzen; declineren; vertikken; weigeren abstineren; afketsen; afschepen; afschuiven; afslaan; afstemmen; afweren; afwijzen; afwimpelen; bedanken; danken; laten passeren; onthouden; spruiten; teruggooien; terugwerpen; terugwijzen; uitschieten; uitschieten plantkunde; verdedigen; versmaden; verstoten; verwaarlozen; verweren; verwerpen; wegcijferen; wegstemmen; wegsturen; weren

Antoniemen van "weigeren":


Verwante definities voor "weigeren":

  1. er nee op zeggen1
    • doe je het? nee, ik weiger1
  2. het doet niet wat het moet doen1
    • die machine weigert weer1

Wiktionary: weigeren

weigeren
verb
  1. niet voldoen aan een verzoek of opdracht
weigeren
verb
  1. rejeter une demande, ne pas accorder ce qui demander ; ne pas vouloir faire ce qui est exiger, prescrire, ordonné.
  2. Traductions à trier suivant le sens
  3. Pousser en arrière, rejeter ; faire reculer quelqu’un, écarter de soi quelque chose.

Cross Translation:
FromToVia
weigeren refuser decline — refuse
weigeren refuser refuse(transitive) decline (request, demand)
weigeren rejeter; contester; chicaner; récuser refute — to deny the truth or correctness of (something)
weigeren refuser; rejeter; décliner ablehnen — zu etwas nein sagen; etwas zurückweisen oder missbilligen
weigeren refuser weigern — (reflexives Verb) ablehnen, etwas zu tun