Intonatie: vertaling Nederlands

Overzicht

Nederlands naar Spaans: Meer gegevens...

intonatie:
- sonido; timbre; nota musical; tono; entonación; inflexión de voz; modulación
Wiktionary:
- intonatie → entonación, entonamiento, tono
- intonatie → entonación, tono, timbre

Nederlands

Uitgebreide vertaling voor intonatie (Nederlands) in het Spaans

de intonatie (klankkleur; timbre; klanktint)
el sonido; el timbre; la nota musical; el tono; la entonación
- sonido [el ~] zelfstandig naamwoord
- timbre [el ~] zelfstandig naamwoord
- nota musical [la ~] zelfstandig naamwoord
- tono [el ~] zelfstandig naamwoord
- entonación [la ~] zelfstandig naamwoord
de intonatie (stembuiging; modulatie; compositie; toonzetting; toonval)
la entonación; la inflexión de voz; la modulación
- entonación [la ~] zelfstandig naamwoord
- inflexión de voz [la ~] zelfstandig naamwoord
- modulación [la ~] zelfstandig naamwoord

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
entonación	compositie; intonatie; klankkleur; klanktint; modulatie; stembuiging; timbre; toonval; toonzetting	muzieknoot; toon; toonhoogte
inflexión de voz	compositie; intonatie; modulatie; stembuiging; toonval; toonzetting	toon; toonhoogte
modulación	compositie; intonatie; modulatie; stembuiging; toonval; toonzetting	buiging; kromming
nota musical	intonatie; klankkleur; klanktint; timbre	klank; klankgeluid; muzieknoot; toon; zangnoot
sonido	intonatie; klankkleur; klanktint; timbre	klank; klankgeluid; toon
timbre	intonatie; klankkleur; klanktint; timbre	bel; belknop; belsignaal; deurbel; lakstempel; lakzegel; overgaan; schel; toonkleur
tono	intonatie; klankkleur; klanktint; timbre	beltoon; klank; klankgeluid; kleurnuance; kleurschakering; muzieknoot; nuance; tint; tonaliteit; toon; toonaard; toonsoort

intonatie

noun

het verloop van de toonhoogte in woord en zin, tijdens het spreken, stembuiging
- intonatie → entonación; entonamiento; tono

Cross Translation:

From	To	Via
• intonatie	→ entonación	↔ intonation — the rise and fall of the voice in speaking
• intonatie	→ tono; timbre	↔ ton — son d’une certaine fréquence.