Home ->Woordenboeken ->Nederlands/Engels ->Vertaal stotteren

Vertaal stotteren van Nederlands naar Engels

Overzicht

Nederlands naar Engels: Meer gegevens...

stotteren:
- stutter; stammer; falter
Wiktionary:
- stotteren → stammer, stutter
- stotteren → stutter
- stotteren → maffle, stammer, stutter, mumble, falter, stammering, stuttering

Nederlands

Uitgebreide vertaling voor stotteren (Nederlands) in het Engels

stotteren:

stotteren werkwoord (stotter, stottert, stotterde, stotterden, gestotterd)

stotteren (haperen; hakkelen; stamelen)
to stutter; to stammer; to falter
- stutter werkwoord (stutters, stuttered, stuttering)
- stammer werkwoord (stammers, stammered, stammering)
- falter werkwoord (falters, faltered, faltering)

Conjugations for stotteren:

o.t.t.

stotter
stottert
stottert
stotteren
stotteren
stotteren

o.v.t.

stotterde
stotterde
stotterde
stotterden
stotterden
stotterden

v.t.t.

heb gestotterd
hebt gestotterd
heeft gestotterd
hebben gestotterd
hebben gestotterd
hebben gestotterd

v.v.t.

had gestotterd
had gestotterd
had gestotterd
hadden gestotterd
hadden gestotterd
hadden gestotterd

o.t.t.t.

zal stotteren
zult stotteren
zal stotteren
zullen stotteren
zullen stotteren
zullen stotteren

o.v.t.t.

zou stotteren
zou stotteren
zou stotteren
zouden stotteren
zouden stotteren
zouden stotteren

en verder

ben gestotterd
bent gestotterd
is gestotterd
zijn gestotterd
zijn gestotterd
zijn gestotterd

diversen

stotter!
stottert!
gestotterd
stotterend

1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

Vertaal Matrix voor stotteren:

Werkwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
falter	hakkelen; haperen; stamelen; stotteren	blijven steken; haperen; stokken; vastlopen; versagen; wankelen
stammer	hakkelen; haperen; stamelen; stotteren
stutter	hakkelen; haperen; stamelen; stotteren

Wiktionary: stotteren

stotteren

verb

to stutter
- stammer → stotteren
to speak with spasmodic repetition
- stutter → stotteren

noun

speech disorder
- stutter → stotteren

Cross Translation:

From	To	Via
• stotteren	→ maffle; stammer; stutter	↔ stottern — Medizin, Psychiatrie: sprechen mit krankhaftem häufigen Wiederholen von Lauten, Silben, Wörtern
• stotteren	→ stammer; mumble; falter; stutter	↔ bafouiller — (familier, fr) S’exprimer d’une façon confuse, incohérente, embarrasser.
• stotteren	→ stutter; stammer	↔ balbutier — S’exprimer ou prononcer difficilement, ânonner, hésiter.
• stotteren	→ stammering; stuttering	↔ bégaiement — action de bégayer.
• stotteren	→ mumble; stammer; stutter; falter	↔ bégayer — articuler mal les mots, les prononcer en hésiter et en répéter la même syllabe avant de prononcer celle qui suivre.