Opstandig in het Engels vertaald uit het Nederlands

Overzicht

Nederlands naar Engels: Meer gegevens...

opstandig:
- rebellious; insurgent; insubordinate; revolutionary; mutinous; recalcitrant; stubborn
Wiktionary:
- opstandig → insurgent, rebellious, seditious
- opstandig → insubordinate, rebellious, recalicitrant, rogue, wayward, disobedient

Nederlands

Uitgebreide vertaling voor opstandig (Nederlands) in het Engels

opstandig (revolutionair; oproerig; rebels)
rebellious; insurgent; insubordinate; revolutionary; mutinous
- rebellious bijvoeglijk naamwoord
- insurgent bijvoeglijk naamwoord
- insubordinate bijvoeglijk naamwoord
- revolutionary bijvoeglijk naamwoord
- mutinous bijvoeglijk naamwoord
opstandig (recalcitrant; stijfhoofdig)
rebellious; recalcitrant; stubborn
- rebellious bijvoeglijk naamwoord
- recalcitrant bijvoeglijk naamwoord
- stubborn bijvoeglijk naamwoord

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
insurgent		opstandelinge; rebelle
recalcitrant		weigeraar
revolutionary		hemelbestormer; idealist; opstandelinge; rebelle; revolutionair
Bijvoeglijk Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
insubordinate	oproerig; opstandig; rebels; revolutionair
insurgent	oproerig; opstandig; rebels; revolutionair	baanbrekend; revolutionair
mutinous	oproerig; opstandig; rebels; revolutionair	baanbrekend; revolutionair
rebellious	oproerig; opstandig; rebels; recalcitrant; revolutionair; stijfhoofdig	baanbrekend; bokkig; dwars; koppig; revolutionair; stijfhoofdig; weerbarstig; weerspannig
recalcitrant	opstandig; recalcitrant; stijfhoofdig	bokkig; dwars; haatdragend; koppig; onbuigzaam; onverzettelijk; rebellerend; stijfhoofdig; stijfkoppig; stug; taai; verbeten; weerbarstig; weerspannig
revolutionary	oproerig; opstandig; rebels; revolutionair	baanbrekend; revolutionair
stubborn	opstandig; recalcitrant; stijfhoofdig	bokkig; dwars; eigengereid; eigenwijs; eigenzinnig; halsstarrig; hardhoofdig; koppig; onbuigzaam; onverzettelijk; onwrikbaar; recalcitrant; stijfhoofdig; stijfkoppig; stug; taai; weerbarstig; weerspannig

opstandig

adjective

Cross Translation:

From	To	Via
• opstandig	→ insubordinate; rebellious; recalicitrant; rogue; wayward; disobedient	↔ rebelle — Qui refuser obéissance à une autorité légitime.