Home ->Woordenboeken ->Nederlands/Engels ->Vertaal kreupelheid

Vertaal kreupelheid van Nederlands naar Engels

Overzicht

Nederlands naar Engels: Meer gegevens...

kreupelheid:
- paralysis; palsy; lameness; paralytic seizure; crippledness
kreupel:
- crippled; lame
Wiktionary:
- kreupel → lame
- kreupel → wobbly, rickety, lopsided, lame

Nederlands

Uitgebreide vertaling voor kreupelheid (Nederlands) in het Engels

kreupelheid:

kreupelheid [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord

de kreupelheid (lamlegging)
the paralysis; the palsy; the lameness; the paralytic seizure
- paralysis [the ~] zelfstandig naamwoord
- palsy [the ~] zelfstandig naamwoord
- lameness [the ~] zelfstandig naamwoord
- paralytic seizure [the ~] zelfstandig naamwoord
de kreupelheid (mankheid)
the lameness; the crippledness
- lameness [the ~] zelfstandig naamwoord
- crippledness [the ~] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor kreupelheid:

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
crippledness	kreupelheid; mankheid
lameness	kreupelheid; lamlegging; mankheid
palsy	kreupelheid; lamlegging
paralysis	kreupelheid; lamlegging	lamheid; verlamdheid; verlamming
paralytic seizure	kreupelheid; lamlegging
Werkwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
palsy		krachteloos maken; machteloos maken

Verwante woorden van "kreupelheid":

kreupel

kreupelheid vorm van kreupel:

kreupel bijvoeglijk naamwoord

kreupel (lam; mank)
crippled; lame
- crippled bijvoeglijk naamwoord
- lame bijvoeglijk naamwoord

Vertaal Matrix voor kreupel:

Bijvoeglijk Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
crippled	kreupel; lam; mank	verminkt; verminkte
lame	kreupel; lam; mank

Verwante woorden van "kreupel":

kreupelheid, kreupele

Wiktionary: kreupel

kreupel

adjective

moving with difficulty
- lame → kreupel; mankend
unable to walk properly because of a problem with one's feet or legs
- lame → kreupel; lam; verlamd; mank

Cross Translation:

From	To	Via
• kreupel	→ wobbly; rickety; lopsided	↔ bancal — Non droit, qui a une jambe tordue
• kreupel	→ lame	↔ boiteux — (term, substantif de l’adjectif) personne qui boite.