Home ->Woordenboeken ->Nederlands/Engels ->Zoek: blinken

Nederlandse en Engelse zoekresultaten voor: blinken

Overzicht
Nederlands naar Engels:   Meer gegevens...
  1. blinken:
  2. Wiktionary:

Nederlands

Uitgebreide vertaling voor blinken (Nederlands) in het Engels

blinken:

blinken werkwoord (blink, blinkt, blinkte, blinkten, geblinkt)

  1. blinken
    to glimmer; to glitter
    • glimmer werkwoord (glimmers, glimmered, glimmering)
    • glitter werkwoord (glitters, glittered, glittering)

Conjugations for blinken:

o.t.t.
  1. blink
  2. blinkt
  3. blinkt
  4. blinken
  5. blinken
  6. blinken
o.v.t.
  1. blinkte
  2. blinkte
  3. blinkte
  4. blinkten
  5. blinkten
  6. blinkten
v.t.t.
  1. heb geblinkt
  2. hebt geblinkt
  3. heeft geblinkt
  4. hebben geblinkt
  5. hebben geblinkt
  6. hebben geblinkt
v.v.t.
  1. had geblinkt
  2. had geblinkt
  3. had geblinkt
  4. hadden geblinkt
  5. hadden geblinkt
  6. hadden geblinkt
o.t.t.t.
  1. zal blinken
  2. zult blinken
  3. zal blinken
  4. zullen blinken
  5. zullen blinken
  6. zullen blinken
o.v.t.t.
  1. zou blinken
  2. zou blinken
  3. zou blinken
  4. zouden blinken
  5. zouden blinken
  6. zouden blinken
diversen
  1. blink!
  2. blinkt!
  5. geblinkt
  6. blinkend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

blinken [znw.] zelfstandig naamwoord

  1. blinken
    the glimmering; the glittering

Vertaal Matrix voor blinken:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
glimmer glans; gloed; schijn; schijnsel; straling
glimmering blinken
glitter glans; luister; schitteren
glittering blinken flakkering; flikkering; fonkelen; fonkeling; geflikker; geglinster; glitter; schijn; schittering; sprankelen
WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
glimmer blinken fonkelen; glinsteren; gloren; schitteren
glitter blinken fonkelen; glimmen; glinsteren; glitteren; schitteren
BijwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
glittering fonkelend; glinsterend; glorierijk; luisterrijk; lustrijk; magnifiek; prachtig; schitterend

Wiktionary: blinken

blinken
verb
  1. in opvallende mate licht weerkaatsen of uitzenden
blinken
verb
  1. to reflect light
Cross Translation:
FromToVia
• blinken → shine; glow ↔ briller — (term, sens étymologique, désormais inusité) S’agiter, aller de-ci de-là, frétiller d’impatience.

Computer vertaling door derden:






Uw gratis, snelle en simpele vertaal woordenboek

Copyright © 2000-2024 Interglot ®

Pagina gepresenteerd in 0.0296 seconde
Page rendered in 1.0 seconds