Home ->Woordenboeken ->Nederlands/Duits ->Vertaal weigeren

Vertaal weigeren van Nederlands naar Duits

Overzicht
Nederlands naar Duits:   Meer gegevens...
  1. weigeren:
  2. Wiktionary:

Nederlands

Uitgebreide vertaling voor weigeren (Nederlands) in het Duits

weigeren:

weigeren werkwoord (weiger, weigert, weigerde, weigerden, geweigerd)

  1. weigeren (afwijzen)
    abweisen; ablehnen; zurückweisen; abstoßen
    • abweisen werkwoord (weise ab, weisest ab, weist ab, wies ab, wieset ab, abgewiesen)
    • ablehnen werkwoord (lehne ab, lehnst ab, lehnt ab, lehnte ab, lehntet ab, abgelehnt)
    • zurückweisen werkwoord (weise zurück, weist zurück, wies zurück, wiest zurück, zurückgewiesen)
    • abstoßen werkwoord (stoße ab, stößt ab, stieß ab, stießt ab, abgestoßen)
  2. weigeren (vertikken; declineren)
    weigern; ablehnen
    • weigern werkwoord
    • ablehnen werkwoord (lehne ab, lehnst ab, lehnt ab, lehnte ab, lehntet ab, abgelehnt)
  3. weigeren
    ablehnen
    • ablehnen werkwoord (lehne ab, lehnst ab, lehnt ab, lehnte ab, lehntet ab, abgelehnt)

Conjugations for weigeren:

o.t.t.
  1. weiger
  2. weigert
  3. weigert
  4. weigeren
  5. weigeren
  6. weigeren
o.v.t.
  1. weigerde
  2. weigerde
  3. weigerde
  4. weigerden
  5. weigerden
  6. weigerden
v.t.t.
  1. heb geweigerd
  2. hebt geweigerd
  3. heeft geweigerd
  4. hebben geweigerd
  5. hebben geweigerd
  6. hebben geweigerd
v.v.t.
  1. had geweigerd
  2. had geweigerd
  3. had geweigerd
  4. hadden geweigerd
  5. hadden geweigerd
  6. hadden geweigerd
o.t.t.t.
  1. zal weigeren
  2. zult weigeren
  3. zal weigeren
  4. zullen weigeren
  5. zullen weigeren
  6. zullen weigeren
o.v.t.t.
  1. zou weigeren
  2. zou weigeren
  3. zou weigeren
  4. zouden weigeren
  5. zouden weigeren
  6. zouden weigeren
diversen
  1. weiger!
  2. weigert!
  5. geweigerd
  6. weigerend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

weigeren [znw.] zelfstandig naamwoord

  1. weigeren (afwijzen; afslaan)
    Abweisen; Abschlagen; Zurückweisen

Vertaal Matrix voor weigeren:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
Abschlagen afslaan; afwijzen; weigeren terugwijzen
Abweisen afslaan; afwijzen; weigeren afstoten; terugwijzen
Zurückweisen afslaan; afwijzen; weigeren
WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
ablehnen afwijzen; declineren; vertikken; weigeren afdrijven; afketsen; afkeuren; afstellen; afstemmen; afwijzen; bedanken; bijstellen; danken; ongeschikt verklaren; ontheffen; ontslaan; regelen; ricocheren; terugwijzen; uitsturen; verlijeren; verweren; verwerpen; verzenden; wegstemmen; wegsturen; wegzenden; wraken
abstoßen afwijzen; weigeren
abweisen afwijzen; weigeren afketsen; afkeuren; afschepen; afstemmen; afwijzen; afwimpelen; negeren; ontheffen; ontslaan; ricocheren; terugwijzen; uitsturen; verweren; verwerpen; verzenden; wegstemmen; wegsturen; wegzenden
weigern declineren; vertikken; weigeren in staking gaan; staken
zurückweisen afwijzen; weigeren afketsen; afkeuren; afstemmen; afwijzen; bedanken; danken; ontheffen; ontslaan; ricocheren; terugwijzen; uitsturen; verweren; verwerpen; verzenden; wegstemmen; wegsturen; wegzenden

Antoniemen van "weigeren":


Verwante definities voor "weigeren":

  1. er nee op zeggen1
    • doe je het? nee, ik weiger1
  2. het doet niet wat het moet doen1
    • die machine weigert weer1

Wiktionary: weigeren

weigeren
verb
  1. niet voldoen aan een verzoek of opdracht
weigeren
  1. zu etwas nein sagen; etwas zurückweisen oder missbilligen
verb
  1. (reflexives Verb) ablehnen, etwas zu tun
Cross Translation:
FromToVia
• weigeren → verweigern ↔ abdicate — reject
• weigeren → ablehnen ↔ decline — refuse
• weigeren → verweigern; ablehnen; vorenthalten ↔ deny — to not allow
• weigeren → missgönnen ↔ grudge — to be unwilling to give
• weigeren → sich weigern; verweigern; ablehnen ↔ refuse — (transitive) decline (request, demand)
• weigeren → anfechten ↔ refute — to deny the truth or correctness of (something)
• weigeren → verwerfen; verwehren; verweigern; ablehnen ↔ reprobate — refuse
• weigeren → ausmerzen; ablehnen; ausschlagen; abweisen; abschlagen; versagen; weigern; verweigern ↔ refuser — rejeter une demande, ne pas accorder ce qui demander ; ne pas vouloir faire ce qui est exiger, prescrire, ordonné.
• weigeren → sich brechen; sich erbrechen; sich übergeben; ablehnen; abschlagen; ausschlagen; versagen; weigern; verweigern; zurücksenden; refutieren; widerlegen; ausmerzen; abweisen; fortwerfen; wegwerfen ↔ rejeter — Traductions à trier suivant le sens

Computer vertaling door derden:






Uw gratis, snelle en simpele vertaal woordenboek

Copyright © 2000-2024 Interglot ®

Pagina gepresenteerd in 0.0870 seconde
Page rendered in 1.0 seconds