Home ->Woordenboeken ->Nederlands/Duits ->Vertaal usances

Vertaal usances van Nederlands naar Duits

Overzicht

Nederlands naar Duits: Meer gegevens...

usances:
- Bräuche; Sitten
usance:
- Gebrauch; Benutzung; Anwendung; Verwendung
Wiktionary:
- usance → Brauch, Sitte, Angewohnheit, Gebrauch, Gepflogenheit, Gewohnheit, Usus

Nederlands

Uitgebreide vertaling voor usances (Nederlands) in het Duits

usances:

usances [de ~] zelfstandig naamwoord, mv.

de usances (gewoontes; tradities; zeden; gebruiken)
der Bräuche; die Sitten
- Bräuche [der ~] zelfstandig naamwoord
- Sitten [die ~] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor usances:

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
Bräuche	gebruiken; gewoontes; tradities; usances; zeden
Sitten	gebruiken; gewoontes; tradities; usances; zeden	fatsoen; manieren; omgangsvormen

Verwante woorden van "usances":

usance

usance:

usance [de ~] zelfstandig naamwoord

de usance (gewoonte; gebruik; traditie)
der Gebrauch; die Benutzung; die Anwendung; die Verwendung
- Gebrauch [der ~] zelfstandig naamwoord
- Benutzung [die ~] zelfstandig naamwoord
- Anwendung [die ~] zelfstandig naamwoord
- Verwendung [die ~] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor usance:

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
Anwendung	gebruik; gewoonte; traditie; usance	aanwenden; aanwending; applicatie; behandeling; gebruik; hantering; programma; toepassing
Benutzung	gebruik; gewoonte; traditie; usance	aanwenden; aanwending; behandeling; gebruik; hantering; toepassing
Gebrauch	gebruik; gewoonte; traditie; usance	aanwenden; aanwending; behandeling; gebruik; hantering; toepassing
Verwendung	gebruik; gewoonte; traditie; usance	aanwenden; aanwending; behandeling; gebruik; hantering; inzet; toepassing

Verwante woorden van "usance":

usances

Wiktionary: usance

Cross Translation:

From	To	Via
• usance	→ Brauch; Sitte; Angewohnheit; Gebrauch; Gepflogenheit; Gewohnheit; Usus	↔ coutume — À trier
• usance	→ Angewohnheit; Brauch; Gebrauch; Gepflogenheit; Gewohnheit; Usus	↔ habitude — disposition acquérir par des actes réitérer.