Home ->Woordenboeken ->Nederlands/Duits ->Vertaal teugel

Vertaal teugel van Nederlands naar Duits

Overzicht

Nederlands naar Duits: Meer gegevens...

teugel:
- Zügel; Zaum; Lenkseil; Leine; Gürtel; Riemen; Gurt
Wiktionary:
- teugel → Zügel
- teugel → Zaum, Zügel, Zäumung

Nederlands

Uitgebreide vertaling voor teugel (Nederlands) in het Duits

teugel:

teugel [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord

de teugel (leidsel; toom)
der Zügel; der Zaum; Lenkseil
- Zügel [der ~] zelfstandig naamwoord
- Zaum [der ~] zelfstandig naamwoord
- Lenkseil [das ~] zelfstandig naamwoord
de teugel (riem; lijn; lei)
die Leine; der Gürtel; der Riemen; der Gurt
- Leine [die ~] zelfstandig naamwoord
- Gürtel [der ~] zelfstandig naamwoord
- Riemen [der ~] zelfstandig naamwoord
- Gurt [der ~] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor teugel:

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
Gurt	lei; lijn; riem; teugel	autogordel; gordel; gordelriem; riem; veiligheidsgordel; veiligheidsriem
Gürtel	lei; lijn; riem; teugel	broekriem; ceintuur; gordel; gordelriem; riem
Leine	lei; lijn; riem; teugel	gelid; gezichtsrimpel; gordel; halsband; koord; leiband; riem; rij; rimpel; touw; touwtje
Lenkseil	leidsel; teugel; toom
Riemen	lei; lijn; riem; teugel	broekriem; gordel; gordelriem; plaatje; riem; roeiriem; roeispaan; singeltje; spaan
Zaum	leidsel; teugel; toom	breidel; halsband; leiband
Zügel	leidsel; teugel; toom	breidel; halsband; leiband; leidsels; teugels

Verwante woorden van "teugel":

teugelen, teugels, teugeltje, teugeltjes

Wiktionary: teugel

teugel

noun

riem of koord voor het besturen van dieren
- teugel → Zügel

teugel

noun

der Bereich zwischen Schnabel und Auge des Vogelgefieders
- Zügel → teugel
Riemen oder Seil, mit dem man Reittiere lenkt
- Zügel → teugel

zum Zügeln am Kopf von Zug-, Last- und Reittieren angebrachte Vorrichtung bestehend aus Zaumgebiss und Riemenzeug
- Zaum → teugel; in toom houden; breidel; toom

Cross Translation:

From	To	Via
• teugel	→ Zügel	↔ rein — strap or rope
• teugel	→ Zaum; Zäumung; Zügel	↔ bride — équitation\|fr harnais placé sur la tête du cheval et destiné à l’arrêter ou à le diriger, selon la volonté du cavalier.