Home ->Woordenboeken ->Nederlands/Duits ->Vertaal straffen

Vertaal straffen van Nederlands naar Duits

Overzicht
Nederlands naar Duits:   Meer gegevens...
  1. straffen:
  2. straf:
  3. Wiktionary:

Nederlands

Uitgebreide vertaling voor straffen (Nederlands) in het Duits

straffen:

straffen werkwoord (staf, staft, stafte, staften, gestraft)

  1. straffen (afstraffen)
    bestrafen; strafen
    • bestrafen werkwoord (bestrafe, bestrafst, bestraft, bestrafte, bestraftet, bestraft)
    • strafen werkwoord (strafe, strafst, straft, strafte, straftet, gestraft)
  2. straffen (bestraffen; sancties treffen)
    bestrafen; strafen; züchtigen
    • bestrafen werkwoord (bestrafe, bestrafst, bestraft, bestrafte, bestraftet, bestraft)
    • strafen werkwoord (strafe, strafst, straft, strafte, straftet, gestraft)
    • züchtigen werkwoord (züchtige, züchtigst, züchtigt, züchtigte, züchtigtet, gezüchtigt)

Conjugations for straffen:

o.t.t.
  1. staf
  2. staft
  3. staft
  4. staffen
  5. staffen
  6. staffen
o.v.t.
  1. stafte
  2. stafte
  3. stafte
  4. staften
  5. staften
  6. staften
v.t.t.
  1. heb gestraft
  2. hebt gestraft
  3. heeft gestraft
  4. hebben gestraft
  5. hebben gestraft
  6. hebben gestraft
v.v.t.
  1. had gestraft
  2. had gestraft
  3. had gestraft
  4. hadden gestraft
  5. hadden gestraft
  6. hadden gestraft
o.t.t.t.
  1. zal straffen
  2. zult straffen
  3. zal straffen
  4. zullen straffen
  5. zullen straffen
  6. zullen straffen
o.v.t.t.
  1. zou straffen
  2. zou straffen
  3. zou straffen
  4. zouden straffen
  5. zouden straffen
  6. zouden straffen
en verder
  1. ben gestraft
  2. bent gestraft
  3. is gestraft
  4. zijn gestraft
  5. zijn gestraft
  6. zijn gestraft
diversen
  1. staf!
  2. staft!
  5. gestraft
  6. straffend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

Vertaal Matrix voor straffen:

WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
bestrafen afstraffen; bestraffen; sancties treffen; straffen aanrekenen; aanwrijven; berispen; beschuldigen; blameren; geselen; gispen; iemand iets verwijten; kastijden; kwalijk nemen; laken; manen; nadragen; terechtwijzen; tuchtigen; vermanen; verwijten; voor de voeten gooien; voorhouden; waarschuwen
strafen afstraffen; bestraffen; sancties treffen; straffen geselen; kastijden; tuchtigen
züchtigen bestraffen; sancties treffen; straffen geselen; kastijden; tuchtigen

Verwante woorden van "straffen":


Verwante definities voor "straffen":

  1. een vervelende maatregel opleggen omdat hij iets deed wat niet mocht1
    • deze ouders straffen hun kinderen veel te streng1

Wiktionary: straffen

straffen
verb
  1. negatieve consequenties verbinden aan een als verkeerd geziene daad
straffen
verb
  1. (transitiv) eine unangenehme Erfahrung machen lassen, als Folge einer nicht erwünschten Handlung; eine Strafe auferlegen
Cross Translation:
FromToVia
• straffen → bestrafen; strafen ↔ punish — to cause to suffer for crime or misconduct
• straffen → verurteilen ↔ sentence — declare a sentence on a convicted person
• straffen → strafen; ahnden; bestrafen; züchtigen ↔ punir — infliger une correction à quelqu’un.

straffen vorm van straf:

straf [de ~] zelfstandig naamwoord

  1. de straf (gevangenisstraf; hechtenis; boete; celstraf)
    die Gefängnisstrafe; die Haft; die Freiheitsstrafe
  2. de straf (bestraffing; kastijding; tuchtiging)
    die Strafe; die Bestrafung; die Züchtigung

straf bijvoeglijk naamwoord

  1. straf (pittig)
    straff; fest; eisern; streng; handfest

Vertaal Matrix voor straf:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
Bestrafung bestraffing; kastijding; straf; tuchtiging afstraffing; berisping; reprimande; standje; terechtwijzing
Freiheitsstrafe boete; celstraf; gevangenisstraf; hechtenis; straf detentie; gevangenhouding; gevangenschap; hechtenis; opgesloten zijn; opsluiting; vrijheidsstraf
Gefängnisstrafe boete; celstraf; gevangenisstraf; hechtenis; straf detentie; gevangenhouding; gevangenisstraf; gevangenschap; hechtenis; opgesloten zijn; opsluiting; tuchthuisstraf
Haft boete; celstraf; gevangenisstraf; hechtenis; straf celstraf; detentie; gevangenhouding; hechtenis; internering; opsluiting
Strafe bestraffing; kastijding; straf; tuchtiging bekeuring; boete; bon; penalty
Züchtigung bestraffing; kastijding; straf; tuchtiging afstraffing
BijwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
eisern pittig; straf ferm; fiks; flink; halsstarrig; hardhoofdig; ijzeren; keihard; koppig; onbuigzaam; onverzettelijk; onwankelbaar; onwrikbaar; oorverdovend; pal; robuust; solide; standvastig; sterk; stevig; stevig gebouwd; stijfhoofdig; stijfkoppig; vasthoudend; volhardend
fest pittig; straf betrouwbaar; degelijk; deugdelijk; diepgeworteld; doortastend; drastisch; ferm; hard; hardop; hecht; krachtdadig; krachtig; luid; solide; stevig
handfest pittig; straf betrouwbaar; degelijk; deugdelijk; onweerlegbaar; solide; stevig; vast en zeker
straff pittig; straf houterig; krap bij kas; nauw; nauwsluitend; stijf; stijfselachtig; stijve; strak; stram; stroef
streng pittig; straf gestreng; hard; hardop; houterig; keihard; koud; laag van temperatuur; luid; niet toegevend; onvermurwbaar; oorverdovend; stijf; stijve; stram; streng; strikt; stringent; stroef; volgens de regels

Verwante woorden van "straf":


Verwante definities voor "straf":

  1. vervelende maatregel omdat je iets deed wat niet mocht1
    • het kind moest voor straf om zeven uur naar bed1

Wiktionary: straf

straf
noun
  1. maatregel of behandeling ter vergelding van een misdaad of overtreding
Cross Translation:
FromToVia
• straf → stark ↔ hard — of drink: strong
• straf → Strafe ↔ penalty — legal sentence
• straf → Strafe ↔ penalty — punishment for violating rules of procedure
• straf → Bestrafung ↔ punishment — penalty for wrongdoing
• straf → Strafe ↔ sentence — punishment imposed on a person convicted of a crime
• straf → scharf ↔ sharp — having an intense, acrid flavour
• straf → streng ↔ austère — Qui est rigoureux pour le corps et qui mortifier les sens et l’esprit. — note Se dit surtout des doctrines et des pratiques religieux.
• straf → Ärger; Betrübnis; Gram; Harm; Verdruß; Weh; Kummer; Bestrafung; Strafe; Mühe; Mühsal; Bemühung; Versuch; Schmerz ↔ peine — punition, sanction ou châtiment infliger(e) pour une faute commettre, pour un acte jugé répréhensible ou coupable.
• straf → mächtig; vermögend; gewaltig; kräftig; stark; schwer ↔ puissant — Qui a beaucoup de pouvoir.
• straf → Bestrafung; Strafe ↔ punition — action de punir.
• straf → streng ↔ sévère — Qui est rigide, sans indulgence.







Uw gratis, snelle en simpele vertaal woordenboek

Copyright © 2000-2024 Interglot ®

Pagina gepresenteerd in 0.0839 seconde
Page rendered in 1.0 seconds