Home ->Woordenboeken ->Nederlands/Duits ->Vertaal kruinen

Vertaal kruinen van Nederlands naar Duits

Overzicht

Nederlands naar Duits: Meer gegevens...

kruinen:
- Wirbel; Scheitel; Kronen
kruin:
- Gipfel; Gipfelpunkt
Wiktionary:
- kruin → Wipfel
- kruin → Scheitel, Skalp, Kopfhaut, First, Gipfel, Wipfel, Höhe

Nederlands

Uitgebreide vertaling voor kruinen (Nederlands) in het Duits

kruinen:

kruinen [de ~] zelfstandig naamwoord, mv.

de kruinen
der Wirbel; der Scheitel; die Kronen
- Wirbel [der ~] zelfstandig naamwoord
- Scheitel [der ~] zelfstandig naamwoord
- Kronen [die ~] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor kruinen:

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
Kronen	kruinen
Scheitel	kruinen	hoekpunt; topjes; toppen
Wirbel	kruinen	chaos; heksenketel; keet; maalstromen; nekwervel; puinhoop; regelloosheid; ruggegraatswervel; ruggenwervel; rugwervel; verwardheid; verwarring; wanorde; wanordelijkheid; wervel; wervels; zootje

Verwante woorden van "kruinen":

kruin

kruin:

kruin [de ~] zelfstandig naamwoord

de kruin (hoogste punt; top)
der Gipfel; der Gipfelpunkt
- Gipfel [der ~] zelfstandig naamwoord
- Gipfelpunkt [der ~] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor kruin:

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
Gipfel	hoogste punt; kruin; top	bergspits; bergtop; centrumspits; culminatie; heuveltop; hoogst bereikbare punt; hoogst haalbare; hoogste punt; hoogte van de top; hoogtepunt; kader; lijst; omranding; piek; rand; spits; summum; top; topconferentie; topje; topontmoeting; toppunt
Gipfelpunkt	hoogste punt; kruin; top	centrumspits; culminatiepunt; heuveltop; spits

Verwante woorden van "kruin":

kruinen, kruintje, kruintjes

Wiktionary: kruin

kruin

noun

Botanik: Baumspitze, oberste Teil des Baumes
- Wipfel → topje; kruin; top; kroon

Cross Translation:

From	To	Via
• kruin	→ Scheitel	↔ crown — of the head
• kruin	→ Skalp; Kopfhaut	↔ scalp — part of head where the hair grows
• kruin	→ First; Gipfel; Wipfel	↔ faîte — Le comble, la partie la plus élever d’un bâtiment, d’un édifice.
• kruin	→ Höhe; First; Gipfel; Wipfel	↔ haut — élévation, hauteur.