Home ->Woordenboeken ->Nederlands/Duits ->Vertaal kroontje

Vertaal kroontje van Nederlands naar Duits

Overzicht

Nederlands naar Duits: Meer gegevens...

kroontje:
- Gespür
kroon:
- Krone; Königskrone; Kopfschmuck
Wiktionary:
- kroon → Wipfel, Krone
- kroon → Krone, Kranz, zahnkrone, First, Gipfel, Wipfel, Höhe

Nederlands

Uitgebreide vertaling voor kroontje (Nederlands) in het Duits

kroontje:

kroontje [het ~] zelfstandig naamwoord

het kroontje (appelkroontje)
Gespür
- Gespür [das ~] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor kroontje:

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
Gespür	appelkroontje; kroontje

Verwante woorden van "kroontje":

kroontjes, kroon

kroontje vorm van kroon:

kroon [de ~] zelfstandig naamwoord

de kroon (koningskroon)
die Krone
- Krone [die ~] zelfstandig naamwoord
de kroon (koningskroon)
die Königskrone
- Königskrone [die ~] zelfstandig naamwoord
de kroon (tiara 6)
die Krone; der Kopfschmuck
- Krone [die ~] zelfstandig naamwoord
- Kopfschmuck [der ~] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor kroon:

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
Kopfschmuck	kroon; tiara 6	hoofdsieraad; hoofdtooi; kralenkrans; krans; kransje
Krone	koningskroon; kroon; tiara 6	helmpluim; pluim; tonsuur
Königskrone	koningskroon; kroon	hoofdsieraad; hoofdtooi; koningskroon; tiara

Verwante woorden van "kroon":

kronen, kroontje

Wiktionary: kroon

kroon

noun

Botanik: Baumspitze, oberste Teil des Baumes
- Wipfel → topje; kruin; top; kroon
ein auf dem Kopf getragener, zumeist goldener und mit Edelsteinen verzieren Ring, welcher von Herrschern als Zeichen der Macht und der Würde getragen wird
- Krone → kroon

Cross Translation:

From	To	Via
• kroon	→ Krone	↔ crown — royal, imperial or princely headdress
• kroon	→ Krone	↔ crown — imperial or regal power
• kroon	→ Kranz; Krone	↔ couronne — Traductions à trier suivant le sens
• kroon	→ zahnkrone	↔ couronne prothétique — médecine\|fr Une prothèse dentaire remplaçant la couronne de la dent, permettant de protéger une dent qui est vivante ou non (dévitalisée).
• kroon	→ First; Gipfel; Wipfel	↔ faîte — Le comble, la partie la plus élever d’un bâtiment, d’un édifice.
• kroon	→ Höhe; First; Gipfel; Wipfel	↔ haut — élévation, hauteur.