Overzicht
Nederlands naar Duits:   Meer gegevens...
  1. intransitief:
  2. Wiktionary:


Nederlands

Uitgebreide vertaling voor intransitief (Nederlands) in het Duits

intransitief:

intransitief bijvoeglijk naamwoord

  1. intransitief
    intransitiv

Vertaal Matrix voor intransitief:

BijwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
intransitiv intransitief onovergankelijk

Wiktionary: intransitief

intransitief
noun
  1. (taalkunde) onovergankelijk
  2. een onovergankelijk werkwoord
intransitief
adjective
  1. Linguistik: als Verb kein Akkusativobjekt benötigend und unfähig zum persönlichen Passiv

Cross Translation:
FromToVia
intransitief intransitiv neuter — grammar: intransitive
intransitief intransitiv intransitif — (grammaire, fr) Se dit d’un verbe, ou d’un emploi d’un verbe, qui n’accepte pas de complément d’objet (c’est un verbe qui exprime un état ou une action concernant le seul sujet).

Computer vertaling door derden: