Nederlands

Uitgebreide vertaling voor gerangschikt (Nederlands) in het Duits

gerangschikt:


gerangschikt vorm van rangschikken:

rangschikken werkwoord (rangschik, rangschikt, rangschikte, rangschikten, gerangschikt)

  1. rangschikken (classificeren)
    klassifizieren; einteilen
    • klassifizieren werkwoord (klassifiziere, klassifizierst, klassifiziert, klassifizierte, klassifiziertet, klassifiziert)
    • einteilen werkwoord (teile ein, teilst ein, teilt ein, teilte ein, teiltet ein, eingeteilt)
  2. rangschikken (rangordenen)
    ordnen; einordnen; einteilen; inOrdnungbringen
    • ordnen werkwoord (ordne, ordnest, ordnet, ordnete, ordnetet, geordnet)
    • einordnen werkwoord (ordne ein, ordnest ein, ordnet ein, ordnete ein, ordnetet ein, eingeordnet)
    • einteilen werkwoord (teile ein, teilst ein, teilt ein, teilte ein, teiltet ein, eingeteilt)
    • inOrdnungbringen werkwoord
  3. rangschikken

Conjugations for rangschikken:

o.t.t.
  1. rangschik
  2. rangschikt
  3. rangschikt
  4. rangschikken
  5. rangschikken
  6. rangschikken
o.v.t.
  1. rangschikte
  2. rangschikte
  3. rangschikte
  4. rangschikten
  5. rangschikten
  6. rangschikten
v.t.t.
  1. heb gerangschikt
  2. hebt gerangschikt
  3. heeft gerangschikt
  4. hebben gerangschikt
  5. hebben gerangschikt
  6. hebben gerangschikt
v.v.t.
  1. had gerangschikt
  2. had gerangschikt
  3. had gerangschikt
  4. hadden gerangschikt
  5. hadden gerangschikt
  6. hadden gerangschikt
o.t.t.t.
  1. zal rangschikken
  2. zult rangschikken
  3. zal rangschikken
  4. zullen rangschikken
  5. zullen rangschikken
  6. zullen rangschikken
o.v.t.t.
  1. zou rangschikken
  2. zou rangschikken
  3. zou rangschikken
  4. zouden rangschikken
  5. zouden rangschikken
  6. zouden rangschikken
en verder
  1. ben gerangschikt
  2. bent gerangschikt
  3. is gerangschikt
  4. zijn gerangschikt
  5. zijn gerangschikt
  6. zijn gerangschikt
diversen
  1. rangschik!
  2. rangschikt!
  3. gerangschikt
  4. rangschikkend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

rangschikken [znw.] zelfstandig naamwoord

  1. rangschikken (rangschikking)
    die Rangordnung; die Reihenfolge

Vertaal Matrix voor rangschikken:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
Rangordnung rangschikken; rangschikking hiërarchie; klasse; lijst; maatschappelijke klasse; opbouw; orde; ordening; organisatie; rang; rangorde; samenstelling; slag; stand; structuur; systeem; tabel; tafel; volgorde
Reihenfolge rangschikken; rangschikking aaneenschakeling; keten; opeenvolging; opvolging; reeks; rij; serie; successie; z-volgorde
WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
einen Rang zuweisen rangschikken
einordnen rangordenen; rangschikken bijzetten; deponeren; inpassen; invoegen; leggen; neerleggen; neerzetten; onderuit halen; overgaan op nieuwe rijbaan; passen in; plaatsen; reglementeren; situeren; stationeren; voorsorteren; zetten; zich afspelen; zich voegen
einteilen classificeren; rangordenen; rangschikken arrangeren; groeperen; iets regelen; indelen; neerleggen; onderuit halen; ordenen; reglementeren; systematiseren
inOrdnungbringen rangordenen; rangschikken
klassifizieren classificeren; rangschikken arrangeren; ficheren; groeperen; indelen; klasseren; ordenen; systematiseren
ordnen rangordenen; rangschikken afspreken; arrangeren; bedisselen; groeperen; indelen; ordenen; rangeren; regelen; schiften; sorteren; structureren; structuur aanbrengen; struktureren; systematiseren; uitzoeken; vlijen
priorisieren rangschikken

Wiktionary: rangschikken

rangschikken
verb
  1. een bepaalde volgorde in iets aanbrengen

Cross Translation:
FromToVia
rangschikken unterteilen; einstufen; einordenen; klassifizieren classify — to identify or divide into classes
rangschikken sortieren sort — arrange in order

Computer vertaling door derden: