Home ->Woordenboeken ->Nederlands/Duits ->Vertaal afvalligheid

Vertaal afvalligheid van Nederlands naar Duits

Overzicht

Nederlands naar Duits: Meer gegevens...

afvalligheid:
- Desertition; Abtrennung
afvallig:
- treulos; untreu
Wiktionary:
- afvalligheid → Abtrünnigkeit, Apostasie
- afvalligheid → Abtrünnigkeit
- afvallig → abtrünnig
- afvallig → heimtückisch, hinterlistig, treulos, wortbrüchig

Nederlands

Uitgebreide vertaling voor afvalligheid (Nederlands) in het Duits

afvalligheid:

afvalligheid [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord

de afvalligheid (desertie; verlating)
die Desertition; die Abtrennung
- Desertition [die ~] zelfstandig naamwoord
- Abtrennung [die ~] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor afvalligheid:

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
Abtrennung	afvalligheid; desertie; verlating	afscheiding; afsplitsing; afzondering; beschot; hek; hekwerk; isolering; schot; tussenmuur; tussenschot
Desertition	afvalligheid; desertie; verlating

Verwante woorden van "afvalligheid":

afvallig

Wiktionary: afvalligheid

afvalligheid

noun

het ontrouw worden aan zijn geloof
- afvalligheid → Abtrünnigkeit

afvalligheid

noun

Abfall von einem Glauben
- Apostasie → afvalligheid

Cross Translation:

From	To	Via
• afvalligheid	→ Abtrünnigkeit	↔ apostasy — renunciation of set of beliefs
• afvalligheid	→ Abtrünnigkeit	↔ afvalligheid — het ontrouw worden aan zijn geloof

afvallig:

afvallig bijvoeglijk naamwoord

afvallig (trouweloos)
treulos; untreu
- treulos bijvoeglijk naamwoord
- untreu bijvoeglijk naamwoord

Vertaal Matrix voor afvallig:

Bijwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
treulos	afvallig; trouweloos	ontrouw; overspelig; perfide; trouweloos; verraderlijk
untreu	afvallig; trouweloos	ontrouw; overspelig; perfide

Verwante woorden van "afvallig":

afvalligheid, afvallige

Wiktionary: afvallig

afvallig

adjective

niet trouw of loyaal aan
- afvallig → abtrünnig

Cross Translation:

From	To	Via
• afvallig	→ heimtückisch; hinterlistig; treulos; wortbrüchig	↔ traître — Qui trahir, qui est capable de trahison.