Aanhaling in het Duits vertaald uit het Nederlands

Overzicht

Nederlands naar Duits: Meer gegevens...

aanhaling:
- Ausspruch; Urteilsspruch; Entscheidung; Urteil; Zitat; Liebkosung; Streicheleinheit; Umarmung
Wiktionary:
- aanhaling → Zitat
- aanhaling → Beschlagnahme

Nederlands

Uitgebreide vertaling voor aanhaling (Nederlands) in het Duits

de aanhaling (citaat; quote)
der Ausspruch; der Urteilsspruch; die Entscheidung; Urteil
- Ausspruch [der ~] zelfstandig naamwoord
- Urteilsspruch [der ~] zelfstandig naamwoord
- Entscheidung [die ~] zelfstandig naamwoord
- Urteil [das ~] zelfstandig naamwoord
de aanhaling (citaat)
Zitat
- Zitat [das ~] zelfstandig naamwoord
de aanhaling (liefkozing; streling; aanhalen)
die Liebkosung; die Streicheleinheit; die Umarmung
- Liebkosung [die ~] zelfstandig naamwoord
- Streicheleinheit [die ~] zelfstandig naamwoord
- Umarmung [die ~] zelfstandig naamwoord

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
Ausspruch	aanhaling; citaat; quote	aangifte; bevestiging; bewering; declaratie; mededeling; oordeelvelling; opheldering; statement; toelichting; uitlegging; uitspraak; verklaring; vonnis
Entscheidung	aanhaling; citaat; quote	beslissing; mening; oordeelvelling; opinie; overtuiging; uitspraak; vonnis; vonnisvelling
Liebkosung	aanhalen; aanhaling; liefkozing; streling	aai; aaiing; aanhalen; gestreel; knuffel; liefkozing; streling; vleien
Streicheleinheit	aanhalen; aanhaling; liefkozing; streling	aai; aaiing; aanhalen; gestreel; knuffel; liefkozing; streling; vleien
Umarmung	aanhalen; aanhaling; liefkozing; streling	omarming; omhelzing
Urteil	aanhaling; citaat; quote	het uitspreken; mening; oordeelvelling; opinie; overtuiging; uitspraak; veroordeling; vonnis; vonnisspreking
Urteilsspruch	aanhaling; citaat; quote	oordeelvelling; uitspraak; veroordeling; vonnis
Zitat	aanhaling; citaat	citaat

aanhaling

noun

een letterlijke passage die door iemand anders aangehaald wordt uit een bron
- aanhaling → Zitat

Cross Translation:

From	To	Via
• aanhaling	→ Beschlagnahme	↔ saisie — prise de possession par une autorité public de meubles ou d’immeubles, dont la propriété revendiquer ou sur lesquels un créancier vouloir se faire payer.