Overzicht
Nederlands naar Duits: Meer gegevens...
- verstikkend:
- verstikken:
-
Wiktionary:
- verstikkend → erstickend, schwül, Stick-, stickig
- verstikken → ersticken
- verstikken → ersticken, erdrosseln, erwürgen, würgen
Nederlands
Uitgebreide vertaling voor verstikkend (Nederlands) in het Duits
verstikkend:
-
verstikkend (adembenemend)
erstickend-
erstickend bijvoeglijk naamwoord
-
Vertaal Matrix voor verstikkend:
| Bijwoord | Verwante vertalingen | Andere vertalingen |
| erstickend | adembenemend; verstikkend | stikkend |
Wiktionary: verstikkend
Cross Translation:
| From | To | Via |
|---|---|---|
| • verstikkend | → erstickend; schwül; Stick-; stickig | ↔ étouffant — Qui faire que l’on étouffer. |
verstikkend vorm van verstikken:
-
verstikken
Conjugations for verstikken:
o.t.t.
- verstik
- verstikt
- verstikt
- verstikken
- verstikken
- verstikken
o.v.t.
- verstikte
- verstikte
- verstikte
- verstikten
- verstikten
- verstikten
v.t.t.
- heb verstikt
- hebt verstikt
- heeft verstikt
- hebben verstikt
- hebben verstikt
- hebben verstikt
v.v.t.
- had verstikt
- had verstikt
- had verstikt
- hadden verstikt
- hadden verstikt
- hadden verstikt
o.t.t.t.
- zal verstikken
- zult verstikken
- zal verstikken
- zullen verstikken
- zullen verstikken
- zullen verstikken
o.v.t.t.
- zou verstikken
- zou verstikken
- zou verstikken
- zouden verstikken
- zouden verstikken
- zouden verstikken
diversen
- verstik!
- verstikt!
- verstikt
- verstikkend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze
Vertaal Matrix voor verstikken:
| Werkwoord | Verwante vertalingen | Andere vertalingen |
| ersticken | verstikken | doven; smoren; uitblussen; uitdoven |
| erwürgen | verstikken | de keel toeknijpen; worgen; wurgen |
Wiktionary: verstikken
verstikken
Cross Translation:
verb
-
doen stikken
- verstikken → ersticken
Cross Translation:
| From | To | Via |
|---|---|---|
| • verstikken | → ersticken | ↔ choke — be unable to breathe because of obstruction of the windpipe |
| • verstikken | → ersticken; erdrosseln; erwürgen | ↔ suffoquer — étouffer, faire perdre la respiration ou rendre la respiration difficile; il se dit ordinairement du manque de respiration qui arriver par quelque cause intérieure ou par l’effet de quelque vapeur nuisible. |
| • verstikken | → erdrosseln; ersticken; erwürgen | ↔ étouffer — Faire mourir en arrêter la respiration. |
| • verstikken | → würgen | ↔ étrangler — serrer à la gorge de manière à faire perdre la respiration ou même la vie. |