Overzicht
Spaans naar Nederlands:   Meer gegevens...
  1. invocar:
  2. Wiktionary:


Spaans

Uitgebreide vertaling voor invocar (Spaans) in het Nederlands

invocar:

invocar werkwoord

  1. invocar (recurrir a; llamar; reclutar)
    aanroepen; inroepen; inviteren
    • aanroepen werkwoord (roep aan, roept aan, riep aan, riepen aan, aangeroepen)
    • inroepen werkwoord (roep in, roept in, riep in, riepen in, ingeroepen)
    • inviteren werkwoord (inviteer, inviteert, inviteerde, inviteerden, geïnviteerd)

Conjugations for invocar:

presente
  1. invoco
  2. invocas
  3. invoca
  4. invocamos
  5. invocáis
  6. invocan
imperfecto
  1. invocaba
  2. invocabas
  3. invocaba
  4. invocábamos
  5. invocabais
  6. invocaban
indefinido
  1. invoqué
  2. invocaste
  3. invocó
  4. invocamos
  5. invocasteis
  6. invocaron
fut. de ind.
  1. invocaré
  2. invocarás
  3. invocará
  4. invocaremos
  5. invocaréis
  6. invocarán
condic.
  1. invocaría
  2. invocarías
  3. invocaría
  4. invocaríamos
  5. invocaríais
  6. invocarían
pres. de subj.
  1. que invoque
  2. que invoques
  3. que invoque
  4. que invoquemos
  5. que invoquéis
  6. que invoquen
imp. de subj.
  1. que invocara
  2. que invocaras
  3. que invocara
  4. que invocáramos
  5. que invocarais
  6. que invocaran
miscelánea
  1. ¡invoca!
  2. ¡invocad!
  3. ¡no invoques!
  4. ¡no invoquéis!
  5. invocado
  6. invocando
1. yo, 2. tú, 3. él/ella/usted, 4. nosotros/nosotras, 5. vosotros/vosotras, 6. ellos/ellas/ustedes

Vertaal Matrix voor invocar:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
aanroepen gritar a; llamar a
WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
aanroepen invocar; llamar; reclutar; recurrir a gritar; llamar; llamar a; llamar a gritos
inroepen invocar; llamar; reclutar; recurrir a apelar; someterse a
inviteren invocar; llamar; reclutar; recurrir a convidar; invitar

Synoniemen voor "invocar":


Wiktionary: invocar

invocar
verb
  1. (overgankelijk) met roepen iemands aan aandacht vragen

Cross Translation:
FromToVia
invocar inroepen anrufen — (transitiv) jemanden bitten, sich als Helfer, Vermittler oder dergleichen entscheidend in etwas einzuschalten/auf etwas Einfluss zu nehmen
invocar noemen; heten; opnoemen; roepen; opbellen; benoemen; appeleren; een beroep doen op appelerdésigner quelqu’un par son nom ; pourvoir quelqu’un d’un nom.
invocar aanroepen; oproepen; praaien invoquerappeler à son secours, à son aide, par une prière.