Overzicht
Spaans naar Nederlands:   Meer gegevens...
  1. ciudadano:
  2. ciudadanía:
  3. Wiktionary:


Spaans

Uitgebreide vertaling voor ciudadana (Spaans) in het Nederlands

ciudadana vorm van ciudadano:

ciudadano [el ~] zelfstandig naamwoord

  1. el ciudadano (civil)
    de burger; de staatsburger
  2. el ciudadano
    de staatsburger

Vertaal Matrix voor ciudadano:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
burger ciudadano; civil
staatsburger ciudadano; civil

Verwante woorden van "ciudadano":


Synoniemen voor "ciudadano":


Wiktionary: ciudadano

ciudadano
noun
  1. een inwoner van een stad of staat die bepaalde wettelijke rechten en plichten heeft
  2. iemand die burgerrechten in een staat heeft

Cross Translation:
FromToVia
ciudadano burger; staatsburger citizen — legal member of a state
ciudadano burger; staatsburger citoyen — antiquité|fr homme libre de l'empire romain, qui pouvait non seulement naître à Rome, mais aussi acquérir ces droits et ces privilèges quoiqu’il fût d’un autre pays.

ciudadanía:

ciudadanía [la ~] zelfstandig naamwoord

  1. la ciudadanía (nacionalidad)
    het staatsburgerschap; de burgerschap

Vertaal Matrix voor ciudadanía:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
burgerschap ciudadanía; nacionalidad
staatsburgerschap ciudadanía; nacionalidad

Verwante woorden van "ciudadanía":

  • ciudadanías

Synoniemen voor "ciudadanía":


Wiktionary: ciudadanía

ciudadanía
noun
  1. een juridische band van een individu met een staat, waaraan bepaalde rechten en plichten verbonden zijn

Cross Translation:
FromToVia
ciudadanía burgerschap citizenship — state of being a citizen
ciudadanía burgerij; burgerstand Bürgertum — gesellschaftliche Schicht, historisch zwischen Adel, Klerus und Bauern, Arbeitern angesiedelt; ursprünglich 3. Stand der Ständeordnung; heute als Synonym für Mittelstand gebraucht


Wiktionary: ciudadana


Cross Translation:
FromToVia
ciudadana burger; staatsburger citizen — legal member of a state
ciudadana burger; staatsburger citoyen — antiquité|fr homme libre de l'empire romain, qui pouvait non seulement naître à Rome, mais aussi acquérir ces droits et ces privilèges quoiqu’il fût d’un autre pays.