Overzicht
Spaans naar Duits: Meer gegevens...
- elemento:
-
Wiktionary:
- elemento → Element
- elemento → Element, Urstoff, Grundstoff, Naturgewalt, Bestandteil, Baustein, Zelle
Spaans
Uitgebreide vertaling voor elemento (Spaans) in het Duits
elemento:
-
el elemento (pene; gilipollas; polla; picha; nudillo; gilipuertas; articulación; picadura; tío; párrafo; varilla; falange; miembro; biela; socio; término; vástago; afiliado)
-
el elemento (factor)
-
el elemento (elemento básico; material básico; materia prima; componente principal)
-
el elemento (afiliado; miembro; miembro de una iglesia protestante; socio; nudillo; término; párrafo; articulación; falange)
-
el elemento (elemento de Outlook)
-
el elemento (elemento del control)
Vertaal Matrix voor elemento:
Verwante woorden van "elemento":
Synoniemen voor "elemento":
Wiktionary: elemento
elemento
Cross Translation:
noun
-
meist Plural: wurde während des Dritten Reiches verwendet, herabwürdigende Bezeichnung für Menschen (LTI, Lingua Tertii Imperii)
-
Informatik: in den Auszeichnungssprachen (SGML, HTML, XML) ein Stück Text oder BinärDatum mit den umschließenden Tags
-
Mathematik: etwas, das in einer Menge enthalten ist
-
Esoterik: einer der vier Grundstoffe Erde, Feuer, Wasser und Luft
-
Chemie: eine Klasse von Atomen gleicher Protonenzahl; ein Stoff, der chemisch nicht weiter zerlegt werden kann
-
allgemein: Grundbestandteil, Baustein
Cross Translation:
From | To | Via |
---|---|---|
• elemento | → Element | ↔ element — simplest or essential part or principle of anything |
• elemento | → Element | ↔ element — chemistry: simplest chemical substance |
• elemento | → Element | ↔ element — set theory: object in a set |
• elemento | → Element | ↔ entry — term in a matrix |
• elemento | → Element | ↔ element — scheikunde|nld de naam voor een stof die via de scheikunde niet meer in verschillende substanties te splitsen is, zo'n stof bestaat louter uit één type van atomen |
• elemento | → Element; Urstoff; Grundstoff; Naturgewalt; Bestandteil; Baustein; Zelle | ↔ élément — partie unitaire d’un ensemble. |