Overzicht
Engels naar Zweeds: Meer gegevens...
- distinctive:
- distinct:
-
Wiktionary:
- distinctive → aromatisk, distinktiv, särskild
- distinct → distinkt
- distinct → annorlunda, på annat sätt, tydlig, klar, distinkt, skild, olik, ljus, olika, särskild
Engels
Uitgebreide vertaling voor distinctive (Engels) in het Zweeds
distinctive:
-
distinctive (characteristic; typical)
urskiljande; charactiristiskt-
urskiljande bijvoeglijk naamwoord
-
charactiristiskt bijvoeglijk naamwoord
-
-
distinctive (separate; aside)
-
distinctive (remarkable; striking)
-
distinctive (peculiar; individual; striking)
Vertaal Matrix voor distinctive:
Zelfstandig Naamwoord | Verwante vertalingen | Andere vertalingen |
urskiljande | detecting; discerning; identification; noticing; recognition | |
utpräglad | distinctive | |
Bijvoeglijk Naamwoord | Verwante vertalingen | Andere vertalingen |
- | classifiable; typical | |
Over | Verwante vertalingen | Andere vertalingen |
apart | distinctive; remarkable; striking | |
särpräglad | distinctive; individual; peculiar; striking | |
Bijwoord | Verwante vertalingen | Andere vertalingen |
charactiristiskt | characteristic; distinctive; typical | |
separat | aside; distinctive; separate | on its own; particular; separate |
skilt | aside; distinctive; separate | apart; dissolved; divergent; divorced; fallen apart; manifold; separated; varied |
urskiljande | characteristic; distinctive; typical | |
urskiljt | aside; distinctive; separate | |
utpräglad | clear-cut; definite; distinct; explicit; unmistakable | |
utsöndrad | aside; distinctive; separate | |
utsöndrat | aside; distinctive; separate |
Verwante woorden van "distinctive":
Synoniemen voor "distinctive":
Verwante definities voor "distinctive":
Wiktionary: distinctive
Cross Translation:
From | To | Via |
---|---|---|
• distinctive | → aromatisk | ↔ aromatisch — einen intensiven, angenehmen Geschmack oder Duft habend |
• distinctive | → distinktiv | ↔ distinktiv — Linguistik: Eigenschaft von Phonemen oder phonologischen Merkmalen, die Bedeutung von Wörtern in Minimalpaaren zu unterscheiden |
• distinctive | → särskild | ↔ particulier — Qui présente une caractéristique spéciale, qui appartenir, proprement et singulièrement, à certaines personnes ou à certaines choses; qui n’est point commun à d’autres personnes, à d’autres choses de même espèce. |
distinctive vorm van distinct:
-
distinct (clarifying; clear)
-
distinct (explicit; unmistakable; definite; clear-cut)
-
distinct (striking; remarkable; notable; conspicuous; obvious; outstanding; explicit; pronounced; unmistakable)
imponerande; slående; frapperande; markant; anslående-
imponerande bijvoeglijk naamwoord
-
slående bijvoeglijk naamwoord
-
frapperande bijvoeglijk naamwoord
-
markant bijvoeglijk naamwoord
-
anslående bijvoeglijk naamwoord
-
-
distinct (evident; obvious; clarifying; as clear as plain day-light; transparent; clear-cut; clear; flagrant; manifest; clear as daylight; luminous; as plain as day; cooked; bright; done)
-
distinct (clear; bright; clear-cut; graphic)
Vertaal Matrix voor distinct:
Verwante woorden van "distinct":
Synoniemen voor "distinct":
Antoniemen van "distinct":
Verwante definities voor "distinct":
Wiktionary: distinct
distinct
Cross Translation:
adjective
-
noticeably different
- distinct → distinkt
Cross Translation:
From | To | Via |
---|---|---|
• distinct | → annorlunda; på annat sätt | ↔ anders — (vergleichend zu einer ander Sache, Person) Nicht so |
• distinct | → annorlunda; på annat sätt | ↔ anders — verschieden, abweichend (von etwas), auf andere Weise |
• distinct | → tydlig; klar | ↔ deutlich — wahrnehmbar durch die Sinne |
• distinct | → distinkt | ↔ distinkt — abgegrenzt, ausgeschlossen |
• distinct | → skild; olik | ↔ verschieden — nicht der-/die-/dasselbe, nicht identisch |
• distinct | → klar; tydlig; ljus | ↔ clair — Qui a l’éclat du jour, de la lumière. |
• distinct | → olika; särskild; tydlig; klar | ↔ distinct — Qui est nettement séparer d’une autre, parler de certain choses. |
• distinct | → klar; tydlig | ↔ limpide — Qui est clair, transparent. |
• distinct | → särskild | ↔ particulier — Qui présente une caractéristique spéciale, qui appartenir, proprement et singulièrement, à certaines personnes ou à certaines choses; qui n’est point commun à d’autres personnes, à d’autres choses de même espèce. |