War in het Nederlands vertaald uit het Engels

Overzicht

Engels naar Nederlands: Meer gegevens...

war:
- strijd; oorlog; veldslag; slag; krijg
Wiktionary:
- war → oorlog, krijg
- war → oorlog, krijg, oorlogvoeren, strijden

Engels

Uitgebreide vertaling voor war (Engels) in het Nederlands

the war (battle)
de strijd; de oorlog
- strijd [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
- oorlog [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
the war (battle)
de strijd; de veldslag; de slag
- strijd [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
- veldslag [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
- slag [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
the war
de krijg
- krijg [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
the war
de oorlog
- oorlog [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
krijg	war
oorlog	battle; war
slag	battle; war	battle; blow; category; class; comedown; disappointment; genre; kind; letdown; mishap; position; punch; social class; social group; social position; sort; species; style; type
strijd	battle; war	competition; contest; game; match; play; set; struggle; wrestle
veldslag	battle; war	battle
-	state of war; warfare

a concerted campaign to end something that is injurious¹
- the war on poverty¹
- the war against crime¹
the waging of armed conflict against an enemy¹
- thousands of people were killed in the war¹
an active struggle between competing entities¹
- a price war¹
- a war of wits¹
a legal state created by a declaration of war and ended by official declaration during which the international rules of war apply¹
- war was declared in November but actual fighting did not begin until the following spring¹
make or wage war¹

war

noun

war

noun

een gewapende strijd tussen twee of meer bevolkingsgroepen en/of tussen twee of meer landen
- oorlog → war

Cross Translation:

From	To	Via
• war	→ oorlog	↔ Krieg — bewaffneter Konflikt zwischen mindestens zwei Parteien wie Staaten, ethnischen oder sozialen Gruppen
• war	→ krijg; oorlog	↔ guerre — politique\|fr conflit entre deux nations, qui se vide par la voie des armes ; action d’un peuple qui en attaquer un autre, ou qui résister à une agression, à une invasion.
• war	→ oorlogvoeren; strijden	↔ guerroyer — passer son temps à faire des opérations de guerre plus nombreux que méthodiques et sans grande envergure.