Home ->Woordenboeken ->Engels/Nederlands ->Vertaal prestige

Vertaal prestige van Engels naar Nederlands

Overzicht

Engels naar Nederlands: Meer gegevens...

prestige:
- status; prestige; aanzien; achtbaarheid
Wiktionary:
- prestige → aanzien, prestige, gezag
- prestige → prestige, autoriteit, gezag, verdienste, glorie, beroemdheid, lof, roem

Engels

Uitgebreide vertaling voor prestige (Engels) in het Nederlands

prestige:

prestige [the ~] zelfstandig naamwoord

the prestige (status; respectability)
de status; het prestige; het aanzien; achtbaarheid
- status [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
- prestige [het ~] zelfstandig naamwoord
- aanzien [het ~] zelfstandig naamwoord
- achtbaarheid [znw.] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor prestige:

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
aanzien	prestige; respectability; status	allure; appearance; dignitary; distinction; eminence; exterior; greatness; highness; loftiness; look; looks; rank; renown; reputation; standing
achtbaarheid	prestige; respectability; status	honourability; respectability
prestige	prestige; respectability; status
status	prestige; respectability; status	approval status; availability; health; online status; payment status; state; status
-	prestigiousness
Werkwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
aanzien		glance at; look at; view; watch

Synoniemen voor "prestige":

prestigiousness; standing

Verwante definities voor "prestige":

a high standing achieved through success or influence or wealth etc.¹
- he wanted to achieve power and prestige¹

Wiktionary: prestige

prestige

noun

dignity, status, or esteem
- prestige → aanzien; prestige

prestige

noun

bevoegdheid om ergens beslissingen over te nemen
- gezag → authority; prestige
een goede naam op grond van echte prestaties en capaciteiten
- prestige → prestige

Cross Translation:

From	To	Via
• prestige	→ prestige	↔ Prestige — Ansehen oder Geltung einer Person, einer Vereinigung, einer Institution oder Ähnlichem in der Öffentlichkeit
• prestige	→ autoriteit; gezag; prestige; verdienste; glorie; beroemdheid; lof; roem	↔ gloire — La renommée brillante, universelle et durable, l’éclat que les vertus, le mérite, les grandes qualités, les grandes actions ou les grandes œuvres attirer à quelqu’un.
• prestige	→ prestige; gezag; autoriteit	↔ prestige — illusion attribuer à la magie, à un sortilège.

¹WordNet 3.0 Copyright 2006 by Princeton University