Interruption in het Nederlands vertaald uit het Engels

Overzicht

Engels naar Nederlands: Meer gegevens...

interruption:
- storing; onderbreking; interruptie; verbreking; breuk; onderbreken; verbreken
Wiktionary:
- interruption → onderbreking

Engels

Uitgebreide vertaling voor interruption (Engels) in het Nederlands

the interruption (intrusion)
de storing
- storing [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
the interruption (interference; intervention; severance; meddling)
de onderbreking; de interruptie; de verbreking; de breuk
- onderbreking [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
- interruptie [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
- verbreking [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
- breuk [de ~] zelfstandig naamwoord
the interruption (intermission)
de onderbreking; onderbreken; verbreken
- onderbreking [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
- onderbreken [znw.] zelfstandig naamwoord
- verbreken [znw.] zelfstandig naamwoord
the interruption (break; gap; disruption)

– an act of delaying or interrupting the continuity ¹
de onderbreking
- onderbreking [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
breuk	interference; interruption; intervention; meddling; severance	break; crack; cracking; crash; flaw; fraction; fracture
interruptie	interference; interruption; intervention; meddling; severance
onderbreken	intermission; interruption
onderbreking	break; disruption; gap; interference; intermission; interruption; intervention; meddling; severance	break; delay; intermission; interval; pause; recess; reprive; respite; rest-break
storing	interruption; intrusion	malfunction
verbreken	intermission; interruption
verbreking	interference; interruption; intervention; meddling; severance	division; divorce; partition; segregation; separation
-	break; intermission; pause; suspension
Werkwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
onderbreken		break in; butt in; hamper; hinder; impede; intercede; interrupt; obstruct; stonewall; suspend
verbreken		adjourn; break down; sever

an act of delaying or interrupting the continuity¹
some abrupt occurrence that interrupts an ongoing activity¹
- the telephone is an annoying interruption¹
a time interval during which there is a temporary cessation of something¹

interruption

noun

a time interval during which there is a cessation of something
- interruption → onderbreking
the act of interrupting, or the state of being interrupted
- interruption → onderbreking

interruption

noun

een tijdelijk staken van activiteit door een onverwachte gebeurtenis
- onderbreking → interruption