Innocent in het Nederlands vertaald uit het Engels

Overzicht

Engels naar Nederlands: Meer gegevens...

innocent:
- onschuldig; schuldloos; schuldeloos
Wiktionary:
- innocent → onschuldig
- innocent → onschuldig, onnozel, argeloos, naïef, ongekunsteld

Engels

Uitgebreide vertaling voor innocent (Engels) in het Nederlands

innocent (guiltless; blameless)
onschuldig; schuldloos; schuldeloos
- onschuldig bijvoeglijk naamwoord
- schuldloos bijvoeglijk naamwoord
- schuldeloos bijvoeglijk naamwoord

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
-	inexperienced person
Bijvoeglijk Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
onschuldig	blameless; guiltless; innocent	chaste; harmless; immaculate; impeccable; pristine; pure; spotless; unspoiled; untainted; virginal
schuldeloos	blameless; guiltless; innocent
schuldloos	blameless; guiltless; innocent
-	barren; clean-handed; destitute; devoid; free; guiltless; impeccant; ingenuous; innocuous; sinless; unacquainted
Over	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
-	harmless

guiltless; clean-handed; absolved; clear; cleared; exculpated; exonerated; vindicated; acquitted; not guilty; blameless; inculpable; irreproachable; unimpeachable; exculpatory; righteous
innocuous; harmless
impeccant; sinless; virtuous
ingenuous; naive; naif
unacquainted; uninformed
barren; destitute; devoid; empty
unconscious
inexperienced person; person; individual; someone; somebody; mortal; soul

(used of things) lacking sense or awareness¹
- fine innocent weather¹
completely wanting or lacking¹
- innocent of literary merit¹
lacking intent or capacity to injure¹
- an innocent prank¹
not knowledgeable about something specified¹
- American tourists wholly innocent of French¹
free from evil or guilt¹
- an innocent child¹
- the principle that one is innocent until proved guilty¹
lacking in sophistication or worldliness¹
- a child's innocent stare¹
free from sin¹
a person who lacks knowledge of evil¹

innocent

adjective

Cross Translation:

From	To	Via
• innocent	→ onschuldig	↔ innocent — Qui n’est pas coupable (1)
• innocent	→ onschuldig	↔ innocent — Qui est pur, candide (2)
• innocent	→ onnozel	↔ innocent — Qui est crédule (5)
• innocent	→ argeloos; naïef	↔ innocent — à trier
• innocent	→ argeloos; naïef; ongekunsteld; onnozel	↔ naïf — naturel, ingénu, sans fard, sans apprêt, sans artifice.