Grief in het Nederlands vertaald uit het Engels

Engels

Uitgebreide vertaling voor grief (Engels) in het Nederlands

the grief (sorrow; distress)
het verdriet; de smart; het leed
- verdriet [het ~] zelfstandig naamwoord
- smart [de ~] zelfstandig naamwoord
- leed [het ~] zelfstandig naamwoord
the grief
het verdriet; de droefenis; de treurnis
- verdriet [het ~] zelfstandig naamwoord
- droefenis [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
- treurnis [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
the grief (pain; sorrow; misery; distress; sadness)
de pijn; het leed
- pijn [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
- leed [het ~] zelfstandig naamwoord
the grief (sorrow; sadness)
de treurigheid
- treurigheid [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
the grief (sorrows; afflictions)
de smarten
- smarten [de ~] zelfstandig naamwoord, mv.

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
droefenis	grief	dejection; depression; melancholy; mournfulness; regret; sadness; sorrow; wistfulness
leed	distress; grief; misery; pain; sadness; sorrow	dejection; depression; melancholy; mournfulness; regret; sadness; sorrow; wistfulness
pijn	distress; grief; misery; pain; sadness; sorrow	dejection; depression; melancholy; mournfulness; regret; sadness; sorrow; wistfulness
smart	distress; grief; sorrow	dejection; depression; melancholy; mournfulness; regret; sadness; sorrow; wistfulness
smarten	afflictions; grief; sorrows
treurigheid	grief; sadness; sorrow
treurnis	grief	dejectedness; despondency; gloom; somberness; sombreness
verdriet	distress; grief; sorrow
-	brokenheartedness; heartache; heartbreak; sorrow
Over	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
-	distress; sorrow

grief

noun

grief

noun

Cross Translation:

From	To	Via
• grief	→ verdriet	↔ Gram — tiefer Kummer
• grief	→ verdriet	↔ Kummer — Sorgegefühl beziehungsweise Niedergeschlagenheit
• grief	→ verdriet	↔ Trauer — Stimmungslage, die beim Verlust, insbesondere beim Tod eines geliebten Wesens auftritt
• grief	→ loomheid; slapheid; traagheid; vadsigheid; slapte; stilstand; droefgeestigheid; melancholie; zwaarmoedigheid; weemoed; bedroefdheid; mistroostigheid; somberheid; afmatting; matheid; moeheid; vermoeidheid; vermoeienis; consternatie; ontsteltenis; verbijstering; verslagenheid; aftrek; apathie; dofheid; lusteloosheid; wezenloosheid; moedeloosheid	↔ abattement — diminution rapide, d’une durée plus ou moins longue, des forces physiques et des fonctions psychiques.
• grief	→ beproeving; droefheid; hartzeer; verdriet; bedroefdheid; zieleleed	↔ affliction — État d’abattement produit par un évènement malheureux.
• grief	→ verdriet	↔ chagrin — état de déplaisir, de peine, d’affliction.
• grief	→ rouw	↔ deuil — affliction, douleur qu’on éprouver lors du décès de quelqu’un.