Epoch in het Nederlands vertaald uit het Engels

Overzicht

Engels naar Nederlands: Meer gegevens...

epoch:
- periode; epoch; epoche; tijdperk; tijdvak; era; tijdsgewricht; tijdsverloop; tijd
Wiktionary:
- epoch → tijdperk
- epoch → tijdperk, tijdsgewricht

Engels

Uitgebreide vertaling voor epoch (Engels) in het Nederlands

the epoch (period; era; age)
de periode; epoch; de epoche; het tijdperk; het tijdvak; de era; het tijdsgewricht; het tijdsverloop
- periode [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
- epoch [znw.] zelfstandig naamwoord
- epoche [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
- tijdperk [het ~] zelfstandig naamwoord
- tijdvak [het ~] zelfstandig naamwoord
- era [de ~] zelfstandig naamwoord
- tijdsgewricht [het ~] zelfstandig naamwoord
- tijdsverloop [het ~] zelfstandig naamwoord
the epoch (time; period; era; age)
de tijd
- tijd [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
epoch	age; epoch; era; period
epoche	age; epoch; era; period
era	age; epoch; era; period	age; calendar; era
periode	age; epoch; era; period	period; period of time; space; space of time; term; time
tijd	age; epoch; era; period; time
tijdperk	age; epoch; era; period
tijdsgewricht	age; epoch; era; period
tijdsverloop	age; epoch; era; period
tijdvak	age; epoch; era; period
-	date of reference; era
Not Specified	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
tijd		primaeval; primal; primeval
Over	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
-	age; period

a unit of geological time that is a subdivision of a period and is itself divided into ages¹
a period marked by distinctive character or reckoned from a fixed point or event¹
(astronomy) an arbitrarily fixed date that is the point in time relative to which information (as coordinates of a celestial body) is recorded¹

epoch

noun

een begrensde en als eenheid beschouwde tijd
- tijdperk → period; epoch; age; era

Cross Translation:

From	To	Via
• epoch	→ tijdperk	↔ Epoche — ein längerer Zeitraum, der sich durch eine oder mehrere grundlegende Gemeinsamkeiten auszeichnet
• epoch	→ tijdperk; tijdsgewricht	↔ époque — moment de l’histoire qui ordinairement marquer par quelque événement considérable.