Home ->Woordenboeken ->Engels/Nederlands ->Vertaal blaming

Vertaal blaming van Engels naar Nederlands

Overzicht
Engels naar Nederlands:   Meer gegevens...
  1. blaming:
  2. blame:
  3. Wiktionary:

Engels

Uitgebreide vertaling voor blaming (Engels) in het Nederlands

blaming:

blaming [the ~] zelfstandig naamwoord

  1. the blaming
    het verwijten

Vertaal Matrix voor blaming:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
verwijten blaming
WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
verwijten accuse; blame; discredit; hold against; rebuke; reprimand; reproach

Verwante woorden van "blaming":


blame:

to blame werkwoord (blames, blamed, blaming)

  1. to blame (discredit; accuse; reproach; )
    beschuldigen; verwijten; aanrekenen; voorhouden; blameren; voor de voeten gooien; berispen; aanwrijven; laken; nadragen; gispen
    • beschuldigen werkwoord (beschuldig, beschuldigt, beschuldigde, beschuldigden, beschuldigd)
    • verwijten werkwoord (verwijt, verweet, verweten, verweten)
    • aanrekenen werkwoord (reken aan, rekent aan, rekende aan, rekenden aan, aangerekend)
    • voorhouden werkwoord (houd voor, houdt voor, hield voor, hielden voor, voorgehouden)
    • blameren werkwoord (blameer, blameert, blameerde, blameerden, geblameerd)
    • berispen werkwoord (berisp, berispt, berispte, berispten, berispt)
    • aanwrijven werkwoord
    • laken werkwoord (laak, laakt, laakte, laakten, gelaakt)
    • nadragen werkwoord (draag na, draagt na, droeg na, droegen na, nagedragen)
    • gispen werkwoord (gisp, gispt, gispte, gispten, gegispt)
  2. to blame (bear a grudge; reprimand; discredit; )
    beschuldigen; iemand iets verwijten; blameren; kwalijk nemen; nadragen; voor de voeten gooien; iemand iets aanrekenen; laken; aanwrijven
  3. to blame (reprimand; rebuke)
    aanmerken
    • aanmerken werkwoord (merk aan, merkt aan, merkte aan, merkten aan, aangemerkt)
  4. to blame (reproach; hold it against s.o.; reprimand; )
    aanrekenen; kwalijk nemen; iemand iets verwijten; aanwrijven
  5. to blame (admonish; warn; reprimand; )
    waarschuwen; berispen; manen; vermanen; terechtwijzen
    • waarschuwen werkwoord (waarschuw, waarschuwt, waarschuwde, waarschuwden, gewaarschuwd)
    • berispen werkwoord (berisp, berispt, berispte, berispten, berispt)
    • manen werkwoord (maan, maant, maande, maanden, gemaand)
    • vermanen werkwoord (vermaan, vermaant, vermaande, vermaanden, vermaand)
    • terechtwijzen werkwoord (wijs terecht, wijst terecht, wees terecht, wezen terecht, terechtgewezen)
  6. to blame
    wijten

Conjugations for blame:

present
  1. blame
  2. blame
  3. blames
  4. blame
  5. blame
  6. blame
simple past
  1. blamed
  2. blamed
  3. blamed
  4. blamed
  5. blamed
  6. blamed
present perfect
  1. have blamed
  2. have blamed
  3. has blamed
  4. have blamed
  5. have blamed
  6. have blamed
past continuous
  1. was blaming
  2. were blaming
  3. was blaming
  4. were blaming
  5. were blaming
  6. were blaming
future
  1. shall blame
  2. will blame
  3. will blame
  4. shall blame
  5. will blame
  6. will blame
continuous present
  1. am blaming
  2. are blaming
  3. is blaming
  4. are blaming
  5. are blaming
  6. are blaming
subjunctive
  1. be blamed
  2. be blamed
  3. be blamed
  4. be blamed
  5. be blamed
  6. be blamed
diverse
  1. blame!
  2. let's blame!
  5. blamed
  6. blaming
1. I, 2. you, 3. he/she/it, 4. we, 5. you, 6. they

blame [the ~] zelfstandig naamwoord

  1. the blame (reproach; reproof)
    het verwijt; kwalijk nemen
  2. the blame (fault; reproach)
    de blaam
    • blaam [de ~] zelfstandig naamwoord
  3. the blame (reprimand; reproach; fault)
    de reprimande; het standje; de berisping; het verwijt; de terechtwijzing; de lering; gisping

Vertaal Matrix voor blame:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
berisping blame; fault; reprimand; reproach reprimand
beschuldigen accusing
blaam blame; fault; reproach
gisping blame; fault; reprimand; reproach
kwalijk nemen blame; reproach; reproof
laken cloth; linen; sheet; table-cloth; table-cover; woollen fabric
lering blame; fault; reprimand; reproach dogma; instruction; lesson; reading; religious doctrine; tenet; tuition; version
reprimande blame; fault; reprimand; reproach reprimand
standje blame; fault; reprimand; reproach dressing-down; posture; reprimand; telling-off
terechtwijzing blame; fault; reprimand; reproach reprimand
verwijt blame; fault; reprimand; reproach; reproof
verwijten blaming
- incrimination; inculpation; rap
WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
aanmerken blame; rebuke; reprimand
aanrekenen accuse; blame; discredit; hold against; hold it against s.o.; rebuke; remove; reprimand; reproach; resent count to
aanwrijven accuse; bear a grudge; bear malice; blame; blame someone of; discredit; harbour a grudge; hold against; hold it against s.o.; rancor; rancour; rebuke; remove; reprimand; reproach; resent
berispen accuse; admonish; blame; castigate; decry; denounce; discredit; exhort; hold against; rebuke; reprimand; reproach; reprove; scarify; warn chide; rebuke; reprimand; reprove
beschuldigen accuse; bear a grudge; bear malice; blame; blame someone of; discredit; harbour a grudge; hold against; rancor; rancour; rebuke; reprimand; reproach accuse; charge; charge with; denounce; imputate; incriminate; insinuate
blameren accuse; bear a grudge; bear malice; blame; blame someone of; discredit; harbour a grudge; hold against; rancor; rancour; rebuke; reprimand; reproach bring shame on; disgrace
gispen accuse; blame; discredit; hold against; rebuke; reprimand; reproach
iemand iets aanrekenen bear a grudge; bear malice; blame; blame someone of; discredit; harbour a grudge; rancor; rancour; rebuke; reprimand; reproach
iemand iets verwijten bear a grudge; bear malice; blame; blame someone of; discredit; harbour a grudge; hold it against s.o.; rancor; rancour; rebuke; remove; reprimand; reproach; resent
kwalijk nemen bear a grudge; bear malice; blame; blame someone of; discredit; harbour a grudge; hold it against s.o.; rancor; rancour; rebuke; remove; reprimand; reproach; resent
laken accuse; bear a grudge; bear malice; blame; blame someone of; discredit; harbour a grudge; hold against; rancor; rancour; rebuke; reprimand; reproach
manen admonish; blame; castigate; decry; denounce; exhort; rebuke; reprimand; reprove; scarify; warn call upon; dun; exhort; remind forcefully; remind strongly; summon; urge
nadragen accuse; bear a grudge; bear malice; blame; blame someone of; discredit; harbour a grudge; hold against; rancor; rancour; rebuke; reprimand; reproach
terechtwijzen admonish; blame; castigate; decry; denounce; exhort; rebuke; reprimand; reprove; scarify; warn chide; rebuke; reprimand; reprove
vermanen admonish; blame; castigate; decry; denounce; exhort; rebuke; reprimand; reprove; scarify; warn chide; rebuke; reprimand; reprove
verwijten accuse; blame; discredit; hold against; rebuke; reprimand; reproach
voor de voeten gooien accuse; bear a grudge; bear malice; blame; blame someone of; discredit; harbour a grudge; hold against; rancor; rancour; rebuke; reprimand; reproach
voorhouden accuse; blame; discredit; hold against; rebuke; reprimand; reproach
waarschuwen admonish; blame; castigate; decry; denounce; exhort; rebuke; reprimand; reprove; scarify; warn alert; inform; make known; notify; send word
wijten blame
- charge; fault; find fault; pick
OverVerwante vertalingenAndere vertalingen
- censure

Verwante woorden van "blame":

  • blaming, blamable, blames, blamer

Synoniemen voor "blame":


Antoniemen van "blame":

  • absolve

Verwante definities voor "blame":

  1. a reproach for some lapse or misdeed1
    • he took the blame for it1
  2. an accusation that you are responsible for some lapse or misdeed1
    • the police laid the blame on the driver1
  3. attribute responsibility to1
    • We blamed the accident on her1
  4. put or pin the blame on1
  5. harass with constant criticism1

Wiktionary: blame

blame
verb
  1. place blame upon
noun
  1. state of having caused a bad event
blame
verb
  1. ten laste leggen
  2. toeschrijven aan
Cross Translation:
FromToVia
• blame → aanklacht; beschuldiging; telastlegging; tenlastelegging; aangifte; accusatie ↔ accusation — action en justice par laquelle on accuser quelqu’un.
• blame → manen; aanmanen; aansporen; berispen; een standje geven; uitkafferen; beknorren; terechtwijzen; verwijten; brullen; bulderen; daveren; loeien; dreigen; bedreigen ↔ gronder — Faire entendre un bruit sourd, parler des animaux, du tonnerre ou du vent.
• blame → zucht; beklag; aanklacht; klacht; beschuldiging; telastlegging; tenlastelegging; aangifte; accusatie ↔ plainte — Traductions à trier suivant le sens
• blame → beknorren; berispen; terechtwijzen; verwijten ↔ reprocher — imputer la faute à quelqu’un, en l’blâmer, en lui faire des remontrances.
• blame → manen; aanmanen; aansporen; beknorren; berispen; terechtwijzen; verwijten ↔ réprimander — reprendre quelqu’un avec autorité, lui reprocher sa faute.







Uw gratis, snelle en simpele vertaal woordenboek

Copyright © 2000-2024 Interglot ®

Pagina gepresenteerd in 0.0529 seconde
Page rendered in 1.0 seconds