Overzicht
Engels
Uitgebreide vertaling voor side (Engels) in het Nederlands
side:
Vertaal Matrix voor side:
Zelfstandig Naamwoord | Verwante vertalingen | Andere vertalingen |
elf | eleven; side; team | brownie; elf; gremlin; hob; imp; pixie; pixy |
elftal | eleven; side; team | football team; soccer team |
flank | flank; side; wing | |
kant | side | edge; lace; lace cloth; lace-making; lacework |
rand | edge; ridge; side | border; cornice; edge; frame; frame work; framing; molding; moulding; mounting; panel; rim; seam |
richel | edge; ridge; side | |
zij | side | silk |
zijde | flank; side; wing | silk |
zijde van een schip | flank; side; wing | |
zijkant | flank; side; wing | edge |
- | English; face; incline; position; side of meat; slope | |
Pronoun | Verwante vertalingen | Andere vertalingen |
zij | she | |
Over | Verwante vertalingen | Andere vertalingen |
zij | them; they | |
- | party | |
Bijwoord | Verwante vertalingen | Andere vertalingen |
elf | eleven |
Verwante woorden van "side":
Synoniemen voor "side":
Antoniemen van "side":
Verwante definities voor "side":
Wiktionary: side
side
Cross Translation:
noun
side
-
bounding straight edge of an object
- side → zijde
-
flat surface of an object
-
left or right half
-
surface of a sheet of paper
-
region in a specified position with respect to something
-
one possible aspect of a concept
-
set of opponents in a game
noun
Cross Translation:
From | To | Via |
---|---|---|
• side | → kant; zijde | ↔ Seite — seitlicher (rechts oder links von der Mitte gelegener) Teil einer Sache |
• side | → zijde; kant | ↔ Seite — in einer bestimmten Richtung liegende Begrenzungsfläche |
• side | → zijde | ↔ Seite — eine von zwei oder mehreren Parteien |
• side | → zijde | ↔ Seite — linkes bzw. rechtes Glied einer Gleichung oder Bilanz |
• side | → zijde | ↔ Seite — seitlicher (rechter oder linker) Außenbereich des Körpers |
• side | → zijde; flank; zij; kant; zijkant | ↔ côté — région des côtes, depuis l’aisselle jusqu’à la hanche. |
• side | → flank; zij; kant; zijde; zijkant | ↔ flanc — chacune des parties latérales du corps de l’homme ou des animaux, qui est depuis le défaut des côtes jusqu’aux hanches. |