Imputation in het Duits vertaald uit het Engels

Overzicht

Engels naar Duits: Meer gegevens...

imputation:
- antasten; angreifen; Beschuldigung; Anschuldigung; Anklage; Verdächtigung
Wiktionary:
- imputation → Unterstellung
- imputation → Bezichtigung, Beschuldigung

Engels

Uitgebreide vertaling voor imputation (Engels) in het Duits

the imputation (affecting; impairing; defamation; attacking; injuring)
antasten; angreifen
- antasten [das ~] zelfstandig naamwoord
- angreifen [das ~] zelfstandig naamwoord
the imputation (accusation; allegation; insinuation)
die Beschuldigung; die Anschuldigung; die Anklage
- Beschuldigung [die ~] zelfstandig naamwoord
- Anschuldigung [die ~] zelfstandig naamwoord
- Anklage [die ~] zelfstandig naamwoord
the imputation (insinuation)
die Verdächtigung
- Verdächtigung [die ~] zelfstandig naamwoord

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
Anklage	accusation; allegation; imputation; insinuation	accusation; charge; complaint; indictment; insinuation
Anschuldigung	accusation; allegation; imputation; insinuation	accusation; accusing; charge; complaint; indictment; insinuation
Beschuldigung	accusation; allegation; imputation; insinuation	a charge against; accusation; allusion; hint; innuendo; insinuation
Verdächtigung	imputation; insinuation
angreifen	affecting; attacking; defamation; impairing; imputation; injuring
antasten	affecting; attacking; defamation; impairing; imputation; injuring
Werkwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
angreifen		assault; attack; challenge; contest; dishonor; dishonour; dispute; lay violent hands upon; question; raid; rape; ravish; storm; violate
Over	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
-	charge

the attribution to a source or cause¹
- the imputation that my success was due to nepotism meant that I was not taken seriously¹
a statement attributing something dishonest (especially a criminal offense)¹
- he denied the imputation¹

imputation

noun

Cross Translation:

From	To	Via
• imputation	→ Bezichtigung; Beschuldigung	↔ beschuldiging — het aangeven dat iemand iets moreel of gerechtelijk verkeerds heeft gedaan