Home ->Woordenboeken ->Engels/Duits ->Vertaal dueling

Vertaal dueling van Engels naar Duits

Overzicht

Engels naar Duits: Meer gegevens...

dueling:
- schlagend; duellierend
duel:
- Duell; Zweikampf; Turnier; Steckspiel; Ritterspiel
Wiktionary:
- duel → duellieren
- duel → Zweikampf, Duell
- duel → Duell, Zweikampf, Lanzenbrechen, Lanzenstechen, Tjost

Engels

Uitgebreide vertaling voor dueling (Engels) in het Duits

dueling:

dueling bijvoeglijk naamwoord

dueling
schlagend; duellierend
- schlagend bijvoeglijk naamwoord
- duellierend bijvoeglijk naamwoord

Vertaal Matrix voor dueling:

Bijwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
duellierend	dueling
schlagend	dueling

Verwante woorden van "dueling":

duelings

duel:

duel [the ~] zelfstandig naamwoord

the duel (man-to-man fight; tandem; single combat; twosome; affaire d'honneur)
Duell; der Zweikampf
- Duell [das ~] zelfstandig naamwoord
- Zweikampf [der ~] zelfstandig naamwoord
the duel (tournament; tourney)
Turnier; Steckspiel; Ritterspiel
- Turnier [das ~] zelfstandig naamwoord
- Steckspiel [das ~] zelfstandig naamwoord
- Ritterspiel [das ~] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor duel:

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
Duell	affaire d'honneur; duel; man-to-man fight; single combat; tandem; twosome
Ritterspiel	duel; tournament; tourney
Steckspiel	duel; tournament; tourney
Turnier	duel; tournament; tourney
Zweikampf	affaire d'honneur; duel; man-to-man fight; single combat; tandem; twosome
-	affaire d'honneur
Over	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
-	single combat

Verwante woorden van "duel":

duels

Synoniemen voor "duel":

affaire d'honneur; fight; fighting; combat; scrap
struggle; battle
contend; fight; struggle

Verwante definities voor "duel":

any struggle between two skillful opponents (individuals or groups)¹
a prearranged fight with deadly weapons by two people (accompanied by seconds) in order to settle a quarrel over a point of honor¹
fight a duel, as over one's honor or a woman¹
- In the 19th century, men often dueled over small matters¹

Wiktionary: duel

duel

verb

engage in a duel
- duel → duellieren

noun

struggle between two parties
- duel → Zweikampf; Duell
combat between two persons
- duel → Zweikampf; Duell

duel

verb

(reflexiv) mit jemandem mit Waffen einen Zweikampf ausfechten
- duellieren → duel

noun

ein meist nach zuvor festgelegten Regeln ausgetragener Zweikampf mit Waffen
- Duell → duel

Cross Translation:

From	To	Via
• duel	→ Duell; Zweikampf	↔ tweestrijd — conflict tussen twee mensen
• duel	→ Lanzenbrechen; Lanzenstechen; Tjost	↔ joute — Combat à cheval d'homme à homme avec la lance.

¹WordNet 3.0 Copyright 2006 by Princeton University