Overzicht
Engels naar Duits: Meer gegevens...
- distinctive:
-
Wiktionary:
- distinctiveness → Apartheit
- distinctive → distinktiv, aromatisch
- distinctive → abgesondert, besonder, einzeln, separat, gesondert, getrennt, abgetrennt
Engels
Uitgebreide vertaling voor distinctiveness (Engels) in het Duits
distinctiveness:
Vertaal Matrix voor distinctiveness:
Zelfstandig Naamwoord | Verwante vertalingen | Andere vertalingen |
- | disparateness; peculiarity; speciality; specialness; specialty |
Synoniemen voor "distinctiveness":
Verwante definities voor "distinctiveness":
Wiktionary: distinctiveness
distinctiveness
noun
-
reizvolle Eigenart; Ungewöhnlichkeit
distinctive:
-
distinctive (characteristic; typical)
typisch; charakteristisch; charakterisierend; kennzeichnend; bezeichnend; eigenartig; einheimisch; spezifisch; eigen; treffend; eigentümlich-
typisch bijvoeglijk naamwoord
-
charakteristisch bijvoeglijk naamwoord
-
charakterisierend bijvoeglijk naamwoord
-
kennzeichnend bijvoeglijk naamwoord
-
bezeichnend bijvoeglijk naamwoord
-
eigenartig bijvoeglijk naamwoord
-
einheimisch bijvoeglijk naamwoord
-
spezifisch bijvoeglijk naamwoord
-
eigen bijvoeglijk naamwoord
-
treffend bijvoeglijk naamwoord
-
eigentümlich bijvoeglijk naamwoord
-
-
distinctive (separate; aside)
separat; abgesondert; abgschieden-
separat bijvoeglijk naamwoord
-
abgesondert bijvoeglijk naamwoord
-
abgschieden bijvoeglijk naamwoord
-
-
the distinctive
Vertaal Matrix voor distinctive:
Verwante woorden van "distinctive":
Synoniemen voor "distinctive":
Verwante definities voor "distinctive":
Wiktionary: distinctive
distinctive
Cross Translation:
adjective
-
Linguistik: Eigenschaft von Phonemen oder phonologischen Merkmalen, die Bedeutung von Wörtern in Minimalpaaren zu unterscheiden
-
einen intensiven, angenehmen Geschmack oder Duft habend
Cross Translation:
From | To | Via |
---|---|---|
• distinctive | → abgesondert; besonder; einzeln; separat; gesondert; getrennt; abgetrennt | ↔ particulier — Qui présente une caractéristique spéciale, qui appartenir, proprement et singulièrement, à certaines personnes ou à certaines choses; qui n’est point commun à d’autres personnes, à d’autres choses de même espèce. |