Engels
Uitgebreide vertaling voor cradling (Engels) in het Duits
cradle:
-
to cradle (sway; swing; rock; roll)
schwenken; pendeln; hin und her wanken; schwanken; schwingen; schleudern; schaukeln; taumeln; wanken; schlenkern; schlingern-
hin und her wanken werkwoord
-
to cradle
– To place a mobile device in a cradle to connect to a desktop computer. 1
Conjugations for cradle:
present
- cradle
- cradle
- cradles
- cradle
- cradle
- cradle
simple past
- cradled
- cradled
- cradled
- cradled
- cradled
- cradled
present perfect
- have cradled
- have cradled
- has cradled
- have cradled
- have cradled
- have cradled
past continuous
- was cradling
- were cradling
- was cradling
- were cradling
- were cradling
- were cradling
future
- shall cradle
- will cradle
- will cradle
- shall cradle
- will cradle
- will cradle
continuous present
- am cradling
- are cradling
- is cradling
- are cradling
- are cradling
- are cradling
subjunctive
- be cradled
- be cradled
- be cradled
- be cradled
- be cradled
- be cradled
diverse
- cradle!
- let's cradle!
- cradled
- cradling
1. I, 2. you, 3. he/she/it, 4. we, 5. you, 6. they
-
the cradle (sleeping place for babies; cot; crib)
-
the cradle
– A hardware device used to connect a portable device to a desktop computer. When the device is in the cradle, data can be synchronized between the device and the computer. 1
Vertaal Matrix voor cradle:
Verwante woorden van "cradle":
Synoniemen voor "cradle":
Verwante definities voor "cradle":
Wiktionary: cradle
cradle
cradle
Cross Translation:
noun
-
übertr. zu [1]; Plural selten; geh.|: Ort, an dem etwas entsteht, sich entwickelt; Ort, von dem etwas ausgeht, entspringt
-
entweder mit zwei abgerundeten Kufen beziehungsweise Schaukelbrettern versehendes beziehungsweise in ein spezielles Gestell eingehängtes oder frei von der Decke hängendes kastenförmiges Bettchen für Säuglinge, mithilfe dessen der Säugling (in Längs- oder Querrichtung) gewiegt beziehungsweise geschaukelt werden kann
Cross Translation:
From | To | Via |
---|---|---|
• cradle | → Wiege | ↔ wieg — een bedje voor een pasgeboren zuigeling, vaak met een hemel van fijn gaas en soms met de mogelijkheid het kind zachtjes heen en weer te bewegen |
• cradle | → Wiege | ↔ berceau — petit lit où l’on coucher les nourrissons et qui disposer pour que l’on puisse le balancer, le bercer, aisément. |
• cradle | → wiegen | ↔ bercer — balancer dans un berceau. |