Conjunction in het Duits vertaald uit het Engels

Overzicht

Engels naar Duits: Meer gegevens...

conjunction:
- Konjunktion; Bindewort; Kuppelwort
Wiktionary:
- conjunction → Konjunktion, Bindewort
- conjunction → Bindewort, Konjunktion

Engels

Uitgebreide vertaling voor conjunction (Engels) in het Duits

the conjunction (copulative; link word)
die Konjunktion; Bindewort; Kuppelwort
- Konjunktion [die ~] zelfstandig naamwoord
- Bindewort [das ~] zelfstandig naamwoord
- Kuppelwort [das ~] zelfstandig naamwoord

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
Bindewort	conjunction; copulative; link word
Konjunktion	conjunction; copulative; link word
Kuppelwort	conjunction; copulative; link word
-	alignment; co-occurrence; coincidence; colligation; concurrence; conjugation; conjunctive; connective; continuative; junction

something that joins or connects¹
the temporal property of two things happening at the same time¹
an uninflected function word that serves to conjoin words or phrases or clauses or sentences¹
(astronomy) apparent meeting or passing of two or more celestial bodies in the same degree of the zodiac¹
the grammatical relation between linguistic units (words or phrases or clauses) that are connected by a conjunction¹
the state of being joined together¹

conjunction

noun

logic: proposition resulting from the combination of two or more propositions using the and operator
- conjunction → Konjunktion
astronomy: alignment of two bodies in the solar system such that they have the same longitude when seen from Earth
- conjunction → Konjunktion
grammar: word used to join words or phrases
- conjunction → Konjunktion; Bindewort

conjunction

noun

Astronomie: Stellung zweier Gestirne über dem selben Längengrad der Erde
- Konjunktion → conjunction
Linguistik: im weiteren Sinn alle nicht flektierbaren, nicht satzgliedfähigen Wörter, die der Verbindung zwischen Wörtern oder Wortgruppen dienen, im engeren Sinn im Gegensatz zu Subjunktion sind Konjunktionen Wörter, die syntaktisch gleichrangige Wörter oder Wortgruppen verbinden (= koordinierende
- Konjunktion → conjunction
Linguistik: deutsche Bezeichnung für Konjunktion
- Bindewort → conjunction

Cross Translation:

From	To	Via
• conjunction	→ Bindewort; Konjunktion	↔ voegwoord — (grammatica, nld) een woord dat twee zinsdelen met elkaar verbindt (woordsoort)