Home ->Woordenboeken ->Engels/Duits ->Zoek: heir

Engelse en Duitse zoekresultaten voor: heir

Overzicht

Engels naar Duits: Meer gegevens...

heir:
- Verwandte; Erbe; Angehörige; Hinterbliebene
- universal; universell
Wiktionary:
- heir → Thronerbe, Erbe
- heir → Erbe

Engels

Uitgebreide vertaling voor heir (Engels) in het Duits

heir:

heir [the ~] zelfstandig naamwoord

the heir (inheritor)
der Verwandte; der Erbe; der Angehörige; der Hinterbliebene
- Verwandte [der ~] zelfstandig naamwoord
- Erbe [der ~] zelfstandig naamwoord
- Angehörige [der ~] zelfstandig naamwoord
- Hinterbliebene [der ~] zelfstandig naamwoord

heir bijvoeglijk naamwoord

heir (general-purpose; universal; all-purpose; DC; general rule)
universal; universell
- universal bijvoeglijk naamwoord
- universell bijvoeglijk naamwoord

Vertaal Matrix voor heir:

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
Angehörige	heir; inheritor	member; member of the congregation
Erbe	heir; inheritor	bequest; descendant; descendent; estate; heirloom; hereditament; heritage; inheritance; legacy; legate; offspring; portion; yard
Hinterbliebene	heir; inheritor	back marker; laggard; next of kin; straggler; surviving relative; trailer
Verwandte	heir; inheritor	dependant upon; next of kin; relative; subjective; surviving relative
-	heritor; inheritor; successor
Over	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
-	beneficiary
Bijwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
universal	DC; all-purpose; general rule; general-purpose; heir; universal
universell	DC; all-purpose; general rule; general-purpose; heir; universal

Verwante woorden van "heir":

heirs

Synoniemen voor "heir":

inheritor; heritor; recipient; receiver
successor; offspring; progeny; issue

Verwante definities voor "heir":

a person who is entitled by law or by the terms of a will to inherit the estate of another¹
a person who inherits some title or office¹

Wiktionary: heir

heir

noun

one who inherits, or has been designated to inherit, a hereditary title or office
- heir → Thronerbe
one who inherits, or is designated to inherit, the property of another
- heir → Erbe

heir

noun

Person, der die Güter von Verstorbenen zufallen
- Erbe → heir

Cross Translation:

From	To	Via
• heir	→ Erbe	↔ héritier — Celui ou celle que la loi appeler à recueillir une succession.

Verwante vertalingen van heir

¹WordNet 3.0 Copyright 2006 by Princeton University