Overzicht
Duits naar Nederlands: Meer gegevens...
-
erhaben:
- verheven; hoogstaand; edel; waardig; deftig; eerbiedwaardig; statig; gedistingeerd; beroemd; voornaam; illuster; hooggeplaatst; adelijk; gewichtig; aanzienlijk; doorluchtig; edelmoedig; nobel; grootmoedig; groots; hoogverheven; plechtig; plechtstatig; zeer plechtig; minachtend; trots; kleinerend; uit de hoogte; hooghartig; neerbuigend; laatdunkend; geringschattend; arrogant; verwaand; zelfingenomen; zelfgenoegzaam; hautain; hovaardig; aanmatigend; hoogmoedig
-
Wiktionary:
- erhaben → sereen
- erhaben → hoog, hard, luid, verheven, majestueus, statig, plechtstatig, aanmerkelijk, aanzienlijk, geruim, imponerend, indrukwekkend, edel, nobel, eminent, uitstekend, voortreffelijk, vooraanstaand, op de voorgrond tredend, prominent, vooruitstekend, excellent, kostelijk, tiptop, tof, uitmuntend
Duits
Uitgebreide vertaling voor erhaben (Duits) in het Nederlands
erhaben:
-
erhaben
verheven; hoogstaand; edel-
verheven bijvoeglijk naamwoord
-
hoogstaand bijvoeglijk naamwoord
-
edel bijvoeglijk naamwoord
-
-
erhaben (würdig; stattlich; würdevoll; hocherhaben)
waardig; deftig; eerbiedwaardig; statig-
waardig bijvoeglijk naamwoord
-
deftig bijvoeglijk naamwoord
-
eerbiedwaardig bijvoeglijk naamwoord
-
statig bijvoeglijk naamwoord
-
-
erhaben (herrschaftlich; vornehm; stattlich; elegant; würdevoll; ansehnlich; königlich; schick; herrlich; wert; gehoben; würdig; illuster; hocherhaben)
gedistingeerd; beroemd; voornaam; illuster; hooggeplaatst; adelijk; verheven; gewichtig; aanzienlijk; doorluchtig-
gedistingeerd bijvoeglijk naamwoord
-
beroemd bijvoeglijk naamwoord
-
voornaam bijvoeglijk naamwoord
-
illuster bijvoeglijk naamwoord
-
hooggeplaatst bijvoeglijk naamwoord
-
adelijk bijvoeglijk naamwoord
-
verheven bijvoeglijk naamwoord
-
gewichtig bijvoeglijk naamwoord
-
aanzienlijk bijvoeglijk naamwoord
-
doorluchtig bijvoeglijk naamwoord
-
-
erhaben (großmütig; großzügig; edel; hochwürdig; nobel; freizügig; mild; tolerant; freigebig; duldsam; jovial)
edelmoedig; nobel; grootmoedig; edel; groots-
edelmoedig bijvoeglijk naamwoord
-
nobel bijvoeglijk naamwoord
-
grootmoedig bijvoeglijk naamwoord
-
edel bijvoeglijk naamwoord
-
groots bijvoeglijk naamwoord
-
-
erhaben (hocherhaben)
hoogverheven-
hoogverheven bijvoeglijk naamwoord
-
-
erhaben (feierlich; stattlich; königlich; herrschaftlich; gehoben; vornehm; förmlich; festlich; würdevoll; hocherhaben; herrlich; würdig; elegant; ansehnlich)
statig; plechtig; plechtstatig; zeer plechtig-
statig bijvoeglijk naamwoord
-
plechtig bijvoeglijk naamwoord
-
plechtstatig bijvoeglijk naamwoord
-
zeer plechtig bijvoeglijk naamwoord
-
-
erhaben (eingebildet; stolz; hochmütig; hoffärtig; eitel; überheblich; herablassend; arrogant; geringschätzig; selbstgefällig; aufgebläht; gönnerhaft; erniedrigend; geringschätzend)
minachtend; trots; kleinerend; uit de hoogte; hooghartig; neerbuigend; laatdunkend; geringschattend-
minachtend bijvoeglijk naamwoord
-
trots bijvoeglijk naamwoord
-
kleinerend bijvoeglijk naamwoord
-
uit de hoogte bijvoeglijk naamwoord
-
hooghartig bijvoeglijk naamwoord
-
neerbuigend bijvoeglijk naamwoord
-
laatdunkend bijvoeglijk naamwoord
-
geringschattend bijvoeglijk naamwoord
-
-
erhaben (arrogant; eingebildet; hochmütig; selbstgefällig; anmaßend; herablassend; stolz; eitel; überheblich; aufgebläht)
arrogant; hooghartig; verwaand; zelfingenomen; zelfgenoegzaam; uit de hoogte; neerbuigend; hautain; hovaardig; aanmatigend; hoogmoedig-
arrogant bijvoeglijk naamwoord
-
hooghartig bijvoeglijk naamwoord
-
verwaand bijvoeglijk naamwoord
-
zelfingenomen bijvoeglijk naamwoord
-
zelfgenoegzaam bijvoeglijk naamwoord
-
uit de hoogte bijvoeglijk naamwoord
-
neerbuigend bijvoeglijk naamwoord
-
hautain bijvoeglijk naamwoord
-
hovaardig bijvoeglijk naamwoord
-
aanmatigend bijvoeglijk naamwoord
-
hoogmoedig bijvoeglijk naamwoord
-
Vertaal Matrix voor erhaben:
Synoniemen voor "erhaben":
Wiktionary: erhaben
erhaben
Cross Translation:
adjective
-
darüberstehend, unangreifbar
- erhaben → sereen
Cross Translation:
| From | To | Via |
|---|---|---|
| • erhaben | → hoog; hard; luid; verheven | ↔ haut — Qui élever. — note Par opposition à bas et à petit, en parlant d’un objet considérer par rapport à tous les autres objets du même genre, ou seulement par comparaison à un ou à plusieurs autres. |
| • erhaben | → majestueus; statig; plechtstatig; verheven; aanmerkelijk; aanzienlijk; geruim; imponerend; indrukwekkend | ↔ imposant — Qui imposer, qui est propre à s’attirer de l’attention, des égards, du respect. |
| • erhaben | → edel; nobel | ↔ noble — personne faire partie d’une aristocratie dirigeante ou foncière, souvent dynastique. cf|féodalité|homme-lige |
| • erhaben | → aanzienlijk; eminent; uitstekend; voortreffelijk; vooraanstaand; op de voorgrond tredend; prominent; vooruitstekend; excellent; kostelijk; tiptop; tof; uitmuntend | ↔ éminent — soutenu|fr Qui s’élever au-dessus du niveau général, parler d’un terrain. |