Schuld in het Nederlands vertaald uit het Duits

Overzicht

Duits naar Nederlands: Meer gegevens...

Schuld:
- schuld; schulden; debet; bankschuld; tekort; tekortsaldo; financiële schuld
Wiktionary:
- Schuld → schuld
- Schuld → schuld, verplichting, aansprakelijkheid, debet, debetzijde, ongelijk

Duits

Uitgebreide vertaling voor Schuld (Duits) in het Nederlands

die Schuld
de schuld
- schuld [de ~] zelfstandig naamwoord
die Schuld
de schulden
- schulden [de ~] zelfstandig naamwoord, mv.
die Schuld (Soll; Debet; Debetsaldo)
de debet; de bankschuld; het tekort; tekortsaldo
- debet [de ~] zelfstandig naamwoord
- bankschuld [de ~] zelfstandig naamwoord
- tekort [het ~] zelfstandig naamwoord
- tekortsaldo [znw.] zelfstandig naamwoord
die Schuld (Geldschuld)
financiële schuld
- financiële schuld [znw.] zelfstandig naamwoord

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
bankschuld	Debet; Debetsaldo; Schuld; Soll
debet	Debet; Debetsaldo; Schuld; Soll
financiële schuld	Geldschuld; Schuld
schuld	Schuld	Geldschuld
schulden	Schuld
tekort	Debet; Debetsaldo; Schuld; Soll	Armut; Bedürftigkeit; Defizit; Ermangelung; Fehlbetrag; Fehlmenge; Kargheit; Knappheit; Mangel; Manko; Spärlichkeit; Ärmlichkeit
tekortsaldo	Debet; Debetsaldo; Schuld; Soll
Not Specified	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
debet		Soll

Schuld

noun

een geldbedrag dat ondanks de verplichting daartoe niet betaald wordt
- schuld → Schuld
een verantwoordelijkheid die iemand wordt toegeschreven voor een laakbare gebeurtenis of toestand
- schuld → Schuld; Verschulden

Cross Translation:

From	To	Via
• Schuld	→ schuld	↔ blame — state of having caused a bad event
• Schuld	→ verplichting; schuld	↔ debt — action, state of mind, or object one has an obligation to perform for another
• Schuld	→ schuld	↔ guilt — responsibility for wrongdoing
• Schuld	→ aansprakelijkheid	↔ liability — debt
• Schuld	→ schuld	↔ dette — Somme due à un créancier
• Schuld	→ debet; debetzijde	↔ débit — vente continue, répéter, surtout au détail.
• Schuld	→ ongelijk	↔ tort — État de celui qui n’a pas le droit, la raison de son côté. (Sens général).