Home ->Woordenboeken ->Duits/Nederlands ->Vertaal Schotter

Vertaal Schotter van Duits naar Nederlands

Overzicht

Duits naar Nederlands: Meer gegevens...

Schotter:
- macadam; mortel; puin; metselspecie; steenslag; gruis; split; steengruis; bik
Wiktionary:
- Schotter → bedding, ballastbed, poen

Duits

Uitgebreide vertaling voor Schotter (Duits) in het Nederlands

Schotter:

Schotter [der ~] zelfstandig naamwoord

der Schotter (Steinschlag; Steinschläge; Split)
de macadam; de mortel; het puin; de metselspecie; het steenslag; het gruis; het split; het steengruis; de bik
- macadam [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
- mortel [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
- puin [het ~] zelfstandig naamwoord
- metselspecie [de ~] zelfstandig naamwoord
- steenslag [het ~] zelfstandig naamwoord
- gruis [het ~] zelfstandig naamwoord
- split [het ~] zelfstandig naamwoord
- steengruis [het ~] zelfstandig naamwoord
- bik [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor Schotter:

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
bik	Schotter; Split; Steinschlag; Steinschläge	Mörtel
gruis	Schotter; Split; Steinschlag; Steinschläge	Mörtel
macadam	Schotter; Split; Steinschlag; Steinschläge	Mörtel
metselspecie	Schotter; Split; Steinschlag; Steinschläge	Mörtel
mortel	Schotter; Split; Steinschlag; Steinschläge	Mörtel
puin	Schotter; Split; Steinschlag; Steinschläge	Mörtel
split	Schotter; Split; Steinschlag; Steinschläge	Einschnitt; Kerbe; Mörtel; Riß; Schlitz; Schnitt; Spalte
steengruis	Schotter; Split; Steinschlag; Steinschläge	Mörtel
steenslag	Schotter; Split; Steinschlag; Steinschläge	Mörtel

Synoniemen voor "Schotter":

Kies; Split; Streusand
Asche; Bares; Bimbes; Geld; Heu; Kies; Knete; Kohle; Kröten; Mammon; Moneten; Moos; Mäuse; Ocken; Penunze; Piepen; Pulver; Rubel; Taler; Zaster; Öcken; nicht lebendes Objekt; unbelebtes Objekt

Wiktionary: Schotter

Cross Translation:

From	To	Via
• Schotter	→ bedding; ballastbed	↔ ballast — material laid to form a bed for a road
• Schotter	→ poen	↔ fric — popu\|fr argent.
• Schotter	→ poen	↔ pognon — populaire\|fr argent, monnaie.