Anzeichen: vertaling Duits

Overzicht

Duits naar Nederlands: Meer gegevens...

Anzeichen:
- verschijnsel; fenomeen; voorloper; aanwijzing; voorbode; aankondiger; voorteken; ziektesymptoom; symptoom
Wiktionary:
- Anzeichen → teken, bewijs, blijk, merkteken, wenk, adstructie, attest, certificaat, getuigenis, getuigschrift, testimonium, verklaring, getuigenverklaring

Duits

Uitgebreide vertaling voor Anzeichen (Duits) in het Nederlands

Anzeichen (Erscheinung; Phänomen; Symptom)
het verschijnsel; het fenomeen
- verschijnsel [het ~] zelfstandig naamwoord
- fenomeen [het ~] zelfstandig naamwoord
Anzeichen (Vorbote; Vorzeichen; Bote)
de voorloper; de aanwijzing; de voorbode; de aankondiger; het voorteken
- voorloper [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
- aanwijzing [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
- voorbode [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
- aankondiger [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
- voorteken [het ~] zelfstandig naamwoord
Anzeichen (Krankheitssyptom; Symptom; Anzeige)
het ziektesymptoom; het symptoom
- ziektesymptoom [het ~] zelfstandig naamwoord
- symptoom [het ~] zelfstandig naamwoord

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
aankondiger	Anzeichen; Bote; Vorbote; Vorzeichen
aanwijzing	Anzeichen; Bote; Vorbote; Vorzeichen	Angabe; Anhaltspunkt; Anknüpfungspunkt; Anspielung; Anweisung; Anweizung; Fingerzeig; Hinweis; Indikation; Indiz; Instruktion; Richtlinie; Schimmer; Spur; Stichwort; Tip; Verweisung; Wink
fenomeen	Anzeichen; Erscheinung; Phänomen; Symptom
symptoom	Anzeichen; Anzeige; Krankheitssyptom; Symptom	Hinweis; Indikation
verschijnsel	Anzeichen; Erscheinung; Phänomen; Symptom
voorbode	Anzeichen; Bote; Vorbote; Vorzeichen
voorloper	Anzeichen; Bote; Vorbote; Vorzeichen
voorteken	Anzeichen; Bote; Vorbote; Vorzeichen
ziektesymptoom	Anzeichen; Anzeige; Krankheitssyptom; Symptom

Cross Translation:

From	To	Via
• Anzeichen	→ teken	↔ sign — visible indication
• Anzeichen	→ bewijs; blijk; teken; merkteken; wenk; adstructie; attest; certificaat; getuigenis; getuigschrift; testimonium; verklaring; getuigenverklaring	↔ témoignage — action de témoigner ; rapport d’un ou de plusieurs témoins sur un fait, soit de vive voix, soit par écrit.