Schall: vertaling Duits

Overzicht

Duits naar Nederlands: Meer gegevens...

Schall:
- echo; weerklank; geluidsweerkaatsing; weergalm; gegalm; luidkeelse uitroep; geschal; geschetter; schetterend geluid
Wiktionary:
- Schall → geluid
- Schall → geluid, klank, toon, gerucht

Duits

Uitgebreide vertaling voor Schall (Duits) in het Nederlands

der Schall (Nachhall; Echo; Widerhall; Nachschall; Hall)
de echo; de weerklank; geluidsweerkaatsing; de weergalm
- echo [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
- weerklank [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
- geluidsweerkaatsing [znw.] zelfstandig naamwoord
- weergalm [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
der Schall (Widerhall; Resonanz; Echo; Hall)
het gegalm; luidkeelse uitroep; het geschal
- gegalm [het ~] zelfstandig naamwoord
- luidkeelse uitroep [znw.] zelfstandig naamwoord
- geschal [het ~] zelfstandig naamwoord
der Schall (Geschmetter; Schmettern; Hörnerschall)
het geschal; het geschetter; schetterend geluid
- geschal [het ~] zelfstandig naamwoord
- geschetter [het ~] zelfstandig naamwoord
- schetterend geluid [znw.] zelfstandig naamwoord

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
echo	Echo; Hall; Nachhall; Nachschall; Schall; Widerhall	Echo
gegalm	Echo; Hall; Resonanz; Schall; Widerhall
geluidsweerkaatsing	Echo; Hall; Nachhall; Nachschall; Schall; Widerhall
geschal	Echo; Geschmetter; Hall; Hörnerschall; Resonanz; Schall; Schmettern; Widerhall
geschetter	Geschmetter; Hörnerschall; Schall; Schmettern	Geschmetter; Gezwitscher; Hörnerschall; Schmettern; Trompetengeschmetter; Vogelgezwitscher
luidkeelse uitroep	Echo; Hall; Resonanz; Schall; Widerhall
schetterend geluid	Geschmetter; Hörnerschall; Schall; Schmettern
weergalm	Echo; Hall; Nachhall; Nachschall; Schall; Widerhall
weerklank	Echo; Hall; Nachhall; Nachschall; Schall; Widerhall

Schall

noun

trillingen in de lucht of andere substantie die door het oor waargenomen kunnen worden
- geluid → Schall; Ton; Klang; Geräusch

Cross Translation:

From	To	Via
• Schall	→ geluid; klank	↔ sound — sensation perceived by the ear
• Schall	→ geluid; klank; toon; gerucht	↔ son — Quelque chose que l’on peut écouter, entendre.