Plosiv: vertaling Duits

Overzicht

Duits naar Nederlands: Meer gegevens...

Duits

Uitgebreide vertaling voor Plosiv (Duits) in het Nederlands

Plosiv

noun

Linguistik, speziell Phonetik: Laut, der durch das explosive Ausströmen des Phonationsstromes, der zuvor gestoppt wurde, entsteht. Zu den Plosiven gehören: P, T, K (fortis); B, D, G (lenis) und der Glottisstop [ʔ] (glottaler Plosiv, im Deutschen oft vor anlautenden Vo
- Plosiv → plosief

Plosiv

noun

een medeklinker die geproduceerd wordt met een volledige obstructie ergens in het spraakkanaal
- plosief → Plosiv

Cross Translation:

From	To	Via
• Plosiv	→ occlusief; plosief; plofklank	↔ plosive — consonant