Duits

Uitgebreide vertaling voor widerlegen (Duits) in het Nederlands

widerlegen:

widerlegen werkwoord (widerlege, widerlegst, widerlegt, widerlegte, widerlegtet, widerlegt)

  1. widerlegen (entkräften)
    ontkrachten; weerleggen; ontzenuwen
    • ontkrachten werkwoord (ontkracht, ontkrachtte, ontkrachtten, ontkracht)
    • weerleggen werkwoord (weerleg, weerlegt, weerlegde, weerlegden, weerlegd)
    • ontzenuwen werkwoord (ontzenuw, ontzenuwt, ontzenuwde, ontzenuwden, ontzenuwd)

Conjugations for widerlegen:

Präsens
  1. widerlege
  2. widerlegst
  3. widerlegt
  4. widerlegen
  5. widerlegt
  6. widerlegen
Imperfekt
  1. widerlegte
  2. widerlegtest
  3. widerlegte
  4. widerlegten
  5. widerlegtet
  6. widerlegten
Perfekt
  1. habe widerlegt
  2. hast widerlegt
  3. hat widerlegt
  4. haben widerlegt
  5. habt widerlegt
  6. haben widerlegt
1. Konjunktiv [1]
  1. widerlege
  2. widerlegest
  3. widerlege
  4. widerlegen
  5. widerleget
  6. widerlegen
2. Konjunktiv
  1. widerlegte
  2. widerlegtest
  3. widerlegte
  4. widerlegten
  5. widerlegtet
  6. widerlegten
Futur 1
  1. werde widerlegen
  2. wirst widerlegen
  3. wird widerlegen
  4. werden widerlegen
  5. werdet widerlegen
  6. werden widerlegen
1. Konjunktiv [2]
  1. würde widerlegen
  2. würdest widerlegen
  3. würde widerlegen
  4. würden widerlegen
  5. würdet widerlegen
  6. würden widerlegen
Diverses
  1. widerleg!
  2. widerlegt!
  3. widerlegen Sie!
  4. widerlegt
  5. widerlegend
1. ich, 2. du, 3. er/sie/es, 4. wir, 5. ihr, 6. sie/Sie

Vertaal Matrix voor widerlegen:

WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
ontkrachten entkräften; widerlegen
ontzenuwen entkräften; widerlegen
weerleggen entkräften; widerlegen

Synoniemen voor "widerlegen":


Wiktionary: widerlegen

widerlegen
verb
  1. een eerdere bewering ontkrachten

Cross Translation:
FromToVia
widerlegen weerleggen; ontkrachten disprove — to refute
widerlegen weerleggen; refuteren refute — to prove (something) to be false or incorrect
widerlegen braken; kotsen; overgeven; spugen; afkeuren; afwijzen; terugwijzen; vertikken; weigeren; retourneren; terugbezorgen; terugsturen; heruitzenden; terugdringen; verdringen; weren; ontzenuwen; weerleggen; afslaan; verwerpen; wraken; nee zeggen tegen; vergooien; weggooien; wegwerpen rejeter — Traductions à trier suivant le sens
widerlegen ontzenuwen; weerleggen; ontkennen réfutercombattre, détruire par des raisons convaincantes ce qu’un autre a avancé, prouver que ce qu’un adversaire a dit est mal fonder ou n’est pas vrai.